έχω νέα, το σχολείο απέναντι μας, χάρμα ειδέσθαι, πολύ διακριτικός ο φωτισμός να μην χαλάει κείνον του Παλαμηδιού, θυμόμαστε τις γκρίνιες μου (δεν φταίω εγώ, η Σελήνη μου στον γκρινιάρη Καρκίνο φταίει), πέρυσι τέτοιον καιρό? ε, γδάρανε όλες τις προσόψεις, τις κάναν σαν πέτρα -είναι πέτρα, τελικά- το αποτέλεσμα, μαγεία, συν το φωτισμένο Παλαμήδι, φθάνοντας, καθόμουν και το χάζευα ως το πρωΐ -ξανα-μανά- και ξανα-μανά διαβάζοντας τον Paul Nizan: Aden-Arabie/Maspero στην μικρή συλλογή: Je fus au pais de Brachyne/ou les gens son bons par nature/et ne font pechie ne leidure/
sorry, θέλει γερά Γαλλικά, από κείνα τα παλιά, που μας διδάξαν, σαν τον Δρακονταειδή,τότε, στα 1964, σταθερά δηλώνει πως θα κατέβει για τον φιλαράκο του, άλλοι, δεν πειράζει, να είναι καλά, έχω νέα, λοιπόν
https://www.youtube.com/watch?v=LJDRVvweYSI
εμείς, κυρίες και κύριοι μιας άλλης εποχής:
https://www.youtube.com/watch?v=vGFqRdawggY
