8/8/19

*γιατί το μέλλον μια μικρή κουκίδα*

*γιατί το μέλλον μια μικρή κουκίδα*
μία εξαιρετική συλλογή που μήνες μου έχει στείλει η Κούλα Αδαλόγλου, ξέρω πως οφείλω πολλές εγγραφές σε πολλές και πολλούς, θα γίνει κι αυτό, βήμα-βήμα, ας μείνουμε έτσι, μισο~μεσούντος αυτού του Αυγούστου:

ΣΑΝ ΓΥΑΛΙ
Μικρό τσαλακωμένο ποίημα
αθώο μου φάνηκε
μού ’σχισε το χέρι σαν γυαλί

Μικρό τσαλακωμένο ποίημα

-αθώο και γυαλί είναι οι λέξεις κλειδί-

σάρξ εκ της σαρκός μας, τι τσαλακώνουμε γράφοντας? χαρτί που τσαλακώνεις και πετάς στα σκουπίδια σου, ας είμαστε ειλικρινείς: το χαρτί κόβει τα σωθικά σου χειρότερα κι από γυαλί: άχρηστο πια, σαν σαπισμένο κρεατικό, ένα κομμάτι του εαυτού σου πετάς, ας είμαστε ειλικρινέστεροι, τον σύνολο εαυτό σου θες να πετάξεις, να διαολοστείλεις, να πεις στον κύριο Αχέροντα κόπιασε, Γέροντα.
σαν τον Νανάκο κάπως "έαρ μικρό....."

*ποτέ δεν μου άρεσε η γεύση καρύδας*

https://www.youtube.com/watch?v=tcW3PskigoM Αρλέτα δύο χρόνια

https://www.youtube.com/watch?v=6rQY153R53s&fbclid=IwAR1gBfyQjDUcMPTTq135DCS3LWIXpAb89djV9jbFy-aTgaRbpQnGtY4ygXw

Άγιε Νικόλα, παρακαλώ σε στα πέλαγα όλα λουλούδια στρώσε Με τον ασίκη το μπουρλοτιέρη ήρθε ένα μπρίκι από τ Αλγέρι Με την Ελλάδα καραβοκύρη πάει μια φρεγάτα για το Μισίρι

*ω! ναι! τότε που κανείς δεν πήγαινε στην Λιβύη αλλά, μαγκιά, και συντυχιά λόγω δουλειάς, οι πόρτες στο επεισοδιακό Ρενώ ντεκαποτέ δεν ανοίγαν ποτέ, πηδάγαμε από πάνω, το τιμόνι στον βεγγάζιο αέρα κι όποιον πάρει ο Χάρος,μάγκας οδηγός, ευτυχώς, οι βαθιές αμμουδιές της Βεγγάζης, τις προάλλες είδα πως ο Γιώργης μας είναι τώρα πρέσβης μας στο Κίεβο, διαβάζω το βιβλίο που μόλις έστειλε, μία εποχή,θυμάμαι που λέγατε καθισμένοι στο παγκάκι μπρος στη θάλασσα, "τι θα κάνουμε τώρα" που είχε εμπάργκο, κακήν κακώς επανέκαμψα μέσω Αιγύπτου, τα ίδια κι εσείς, αν το σκεφθείς καλά, καραβοκυραίοι υπήρξατε στην εποχή σας κι εσείς, και πάλι, με μία μπρατσέρα κι ένα μπρίκι πάτε ακόμη, εσείς, εμείς, ε, του γλυκού νερού, άντε και μέχρι τους καταρράκτες στα Πλατανάκια. Με τον Γιώργη δώσαμε κειπέρα ραντεβού του χρόνου, φέτος έχουμε "δλιές" που έλεγε μια ψυχή αναπαυθείσα πια. Να κανονίσεις να ζήσεις μέχρι του χρόνου, μετά, βλέπουμε....Ασίκικα να βρεθούμε πάλι σε νερά, Άγιε Νικόλα, παρακαλώ σε, την σκέπη σου όλη άπλωσε και σώσε

https://www.youtube.com/watch?v=2qLUoz9ZpOs


Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...