Séquence
I
Παραλοϊσμένη
αλλούτερη-
με διαρρηγμένας τας
φρένας,
σεληνιάζεται
με τ’ ασημόχρυσο.
Τα μακρυά μαλλιά
μπλέκονται
φεγγαρίσια
πλέουνε στη μαύρη
θάλασσα
σαλπάρουνε
ενάστρως.
Τρελλή
στη μαύρη νύχτα
αλυχτάει σαν σκυλί
μαυλίζεται
από τη σκούρα γης
Ζευγαρώνει
με τα κλαδιά
απλώνει το κορμί
στα σταχοχώραφα
λούζεται
στο σπέρμα
των λογισμών της.
Ανασαίνει τον βράχο
αγκαλιάζεται
με την
άμμο.
αδειάζει τα μάτια
της
στο ρυάκι
πίνει καϋμούς
από την πέτρα.
Αδέσποτη,
κυλάει τις φλέβες
της
σε νησίδες,
Αλαφροΐσκιωτα πατεί
με γυμνές πατούσες
τις κορυφογραμές
Το βλέμμα θαμπό
από το φέγγος
το μάτι γυάλινο
απ’ τη συναναστροφή
με τα πετεινά του
ουρανού
Ποθεί την εικόνα
του ιδανικού εραστή
της
φτύνει τ’ αψήλου
να τον πετύχει/
γλιστράει
το σάλιο
ανάμεσα
στα γυμνά της
πόδια,
σαϊτώνεται
διάττον
βασιλεύει
στον ερεβώδη βυθό
του νου.
Μια πέτρα,
μικρή,
να χωράει
στη μισή της
παλάμη,
προσγειώνεται
ανέμελα
τη βρίσκει
στο δοξαπατρί
εκεί που
κατοικοεδρεύει
\ευτυχής/
AL
(περιλαμβανεται)
(περιλαμβανεται)
2012
