όταν και οι μύθοι πεθαίνουν, πάντα θα λυπάμαι που σε εκείνη την ομιλία του στην Δόρυσσα στο Ποτοκάκι στην Σάμο δεν ήμουν, σκυμμένη πάνω σε βιβλία, διαβάζοντας εντατικά -πιο εντατικά δεν είχε προκύψει ούτε ξαναπροέκυψε- για κάποιες εξετάσεις, στην πρώτη πατρίδα, όταν το έμαθα "μου κάηκε η καρδιά". Μου τα μεταφέρανε με το "σεις και με το σας", αλλά...
Για μιαν "ειδική" αν θέλουμε, διάλεξη, μεσούντος του καλοκαιριού, ο κόσμος ήταν απλωμένος στην παραλία ως σε ένα και παραπάνω χιλιόμετρο, παρακολουθώντας από μεγάφωνα.
Πέθανε λοιπόν στην μέρα του "π", κατά το doodle της Google, είμαι σταθερά κατά των παγκοσμίων ημερών, πλην, ευχή, αυτή, να ονομασθεί ημέρα του Στέφεν Χώκιν, μία σπουδαία σύνολη προσωπικότητα, όχι μόνο για την ασθένειά του, την γενναιότητα και το χιούμορ, αλλά (οι θετικοί επιστήμονες το αποτιμούν πληρέστερα) για την πελώρια συνεισφορά του στην επιστήμη. Good night Sire

http://www.newsbomb.gr/bombplus/social-media/google/story/868526/hmera-toy-p-ti-einai-i-mathimatiki-stathera-kai-giati-tin-tima-i-google 

http://www.iefimerida.gr/news/402555/otan-o-hokingk-eihe-episkeftei-samo-kriti-ma-edo-einai-epigeios-paradeisos-vinteo