https://argolika.gr/2017/08/01/%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B6%CF%89%CE%AE/https://argolika.gr/2017/08/01/%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B6%CF%89%CE%AE/
https://www.vakxikon.gr/%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CEhttps://www.vakxikon.gr/%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%81/%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%81/
...Άγγελος ήμουνα.
Και άγγελος σε περίμενα...
στο καλό ακριβέ μας φίλε, σήμερα όλη η Αργολική γης είναι δακρυσμένη, όχι του εύκολου πλουτισμού και της "αρπαχτής", παρά του Στέφανου Δάφνη και του Αναπλιώτη, του Θοδωράκη Κωστούρου και της Ελένης Κοΐνη (τι θα ήταν ο Νανάκος ο Καρούζος χωρίς εκείνην?), η δική σου συνεισφορά στην Αναγέννηση των Αργολιδιώτικων Γραμμάτων έχει ήδη αποτιμηθεί, σήμερα κλαίμε για το "σε τέσσερων τον ώμο", στο καλό όμορφε Άγγελε
να, κι αυτό από τον Μπάμπη για να μην νομίσουν φίλοι από εδώ που δεν σε γνώριζαν: "Λίγα λόγια αποχαιρετισμού για έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο, που έφυγε από κοντά μας χθες, Δευτέρα 30/7/2017. Ο Γιάννης Ρηγόπουλος ήταν ο άνθρωπος -και ίσως ο ίδιος να μην το συνειδητοποίησε ποτέ- που ενέπνευσε και βοήθησε με την πολιτική του συμπεριφορά και στάση ζωής πολύ κόσμο στην Αργολίδα: Με το περιοδικό «Αναγέννηση», και τις εκδόσεις «Ελλεβορος» μια ξεχωριστή παρουσία στα εκδοτικά πράγματα του νομού. Με την προσπάθεια να βοηθά ανθρώπους να βλέπουν τη δική τους δημιουργία να εκδίδεται. Με την προσπάθεια καταγραφής της τοπικής ιστορίας. Με την καταγραφή της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης, σε πολύ δύσκολους καιρούς, μέσα από τις σελίδες της Αναγέννησης. Με τις ποιητικές του εκδόσεις. Η παρουσία του ήταν σημαντική, και όχι μόνο για την πόλη του Άργους. Να μην ξεχάσουμε και το βιβλιοπωλείο της Αναγέννησης . Ένας χώρος αναφοράς για πολλούς από την Αργολίδα.
να, κι αυτό από τον Μπάμπη για να μην νομίσουν φίλοι από εδώ που δεν σε γνώριζαν: "Λίγα λόγια αποχαιρετισμού για έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο, που έφυγε από κοντά μας χθες, Δευτέρα 30/7/2017. Ο Γιάννης Ρηγόπουλος ήταν ο άνθρωπος -και ίσως ο ίδιος να μην το συνειδητοποίησε ποτέ- που ενέπνευσε και βοήθησε με την πολιτική του συμπεριφορά και στάση ζωής πολύ κόσμο στην Αργολίδα: Με το περιοδικό «Αναγέννηση», και τις εκδόσεις «Ελλεβορος» μια ξεχωριστή παρουσία στα εκδοτικά πράγματα του νομού. Με την προσπάθεια να βοηθά ανθρώπους να βλέπουν τη δική τους δημιουργία να εκδίδεται. Με την προσπάθεια καταγραφής της τοπικής ιστορίας. Με την καταγραφή της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης, σε πολύ δύσκολους καιρούς, μέσα από τις σελίδες της Αναγέννησης. Με τις ποιητικές του εκδόσεις. Η παρουσία του ήταν σημαντική, και όχι μόνο για την πόλη του Άργους. Να μην ξεχάσουμε και το βιβλιοπωλείο της Αναγέννησης . Ένας χώρος αναφοράς για πολλούς από την Αργολίδα.
Ο Χιμαιροπλόκος δεν μένει πια εδώ, όπως γράφει ο
αδελφός του.
Η κηδεία θα γίνει σήμερα, Τρίτη 1/8/2017, στις 5:00 μμ. Η σωρός θα βρίσκεται στον Ι.Ν. Αγίου Πέτρου στο Άργος και η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί στις 6:00 μμ. Η ταφή θα γίνει στον Άγιο Βασίλειο".
*Είπα πως θα κατέβω αλλά μας ξαναπήρε και μας ξανασήκωσε, φυσάει αγέρας βαρύς σήμερα, μία φωτό, αριστερά ο Ρήγας, δεξιά εσύ στο κέντρο ο φίλος σας Βασίλης, για να πούμε πως υπήρξες πολύ ωραίο αγόρι, έτσι, όταν σε γνώρισα με το στρογγυλό σου προσωπάκι άφθαρτον 20χρονο το 1973 μες στο Πολυτεχνείο, μας σύστησε ο Καρούζος: "αναπλιωτάκι είσαι? εγώ αργειτάκι" ήταν κι εκείνο το πανέμορφο κορίτσι ερωτευμένο και εσύ έκανες πλάκα, δύο χρόνια μετά στον αλήστου μνήμης Τηνιακό, στη Λεωφόρο, κλαιγόσουν "ναι μωρέ, ποιά θα γυρίσει να με κοιτάξει εμέναν" εις μάτην διαρρήγνυα τα μεταξωτά, "σύνελθε ρε Γιάννη αφού είσαι ένας κούκλος" γειά σου αγόρι, εμείς έτσι θα σε θυμόμαστε, έναν ταλαντούχο κούκλο που ξανα έστησε στα πόδια της την Αργολίδα, για τούτο, ευγνώμονες, Γιάννη Ρηγόπουλε-
να σου χαρίσω μια θάλασσα? εκεί όπου ήταν εύκολη η πρόσβαση για την πολυθρόνα,στο Βιβάρι, βράδυ διότι ντρεπόσουν να σε δουν, με το μαύρο σου μαγιουδάκι, μέχρι πέδιλα φοράγαμε. Στο καλό γλυκέ μου άγγελε, σε λίγο οι παπάδες θα λένε "εις τόπον χλοερόν", δεν ξέρω γιατί κλαίω πάντα σε αυτή την ρήση, αν δεν το έχουμε καταλάβει, αυτόν ο Γιάννης τον έχει κερδίσει με το σπαθί της πένας και της αναπηρικής πολυθρόνας του-
Η κηδεία θα γίνει σήμερα, Τρίτη 1/8/2017, στις 5:00 μμ. Η σωρός θα βρίσκεται στον Ι.Ν. Αγίου Πέτρου στο Άργος και η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί στις 6:00 μμ. Η ταφή θα γίνει στον Άγιο Βασίλειο".
*Είπα πως θα κατέβω αλλά μας ξαναπήρε και μας ξανασήκωσε, φυσάει αγέρας βαρύς σήμερα, μία φωτό, αριστερά ο Ρήγας, δεξιά εσύ στο κέντρο ο φίλος σας Βασίλης, για να πούμε πως υπήρξες πολύ ωραίο αγόρι, έτσι, όταν σε γνώρισα με το στρογγυλό σου προσωπάκι άφθαρτον 20χρονο το 1973 μες στο Πολυτεχνείο, μας σύστησε ο Καρούζος: "αναπλιωτάκι είσαι? εγώ αργειτάκι" ήταν κι εκείνο το πανέμορφο κορίτσι ερωτευμένο και εσύ έκανες πλάκα, δύο χρόνια μετά στον αλήστου μνήμης Τηνιακό, στη Λεωφόρο, κλαιγόσουν "ναι μωρέ, ποιά θα γυρίσει να με κοιτάξει εμέναν" εις μάτην διαρρήγνυα τα μεταξωτά, "σύνελθε ρε Γιάννη αφού είσαι ένας κούκλος" γειά σου αγόρι, εμείς έτσι θα σε θυμόμαστε, έναν ταλαντούχο κούκλο που ξανα έστησε στα πόδια της την Αργολίδα, για τούτο, ευγνώμονες, Γιάννη Ρηγόπουλε-
να σου χαρίσω μια θάλασσα? εκεί όπου ήταν εύκολη η πρόσβαση για την πολυθρόνα,στο Βιβάρι, βράδυ διότι ντρεπόσουν να σε δουν, με το μαύρο σου μαγιουδάκι, μέχρι πέδιλα φοράγαμε. Στο καλό γλυκέ μου άγγελε, σε λίγο οι παπάδες θα λένε "εις τόπον χλοερόν", δεν ξέρω γιατί κλαίω πάντα σε αυτή την ρήση, αν δεν το έχουμε καταλάβει, αυτόν ο Γιάννης τον έχει κερδίσει με το σπαθί της πένας και της αναπηρικής πολυθρόνας του-
μετά το δεύτερο ατύχημα τον Μάη του 2013, είχα χρόνια να οδηγήσω νύχτα στον παλιό δρόμο, τελικά, σε πρόλαβα στον Άγιο Βασίλειο για να σου πω γειά σου φίλε, ευχαριστείες σε κείνον που μου δάνεισε τ' αμάξι να έρθω πατητά, σου αφήνω ένα φιλί κι ένα τραγουδάκι που πολύ μας άρεσε πριν δύο χρόνια εκεί, στο μοναχικό σου κρεβάτι στ' Άργος, το θυμάσαι, ναι? καλοτάξιδος μικρέ, τον οβολό σου πλήρωσες πλουσιοπάροχα για τον Αχέροντα, αυτός ο κύριος εμένα με φοβίζει πολύ,έλεγες να μην τρομάζω και θα κρατιόμαστε χέρι-χέρι, ίσαμε εδώ, buy-buy Brazil (α, ωραίο το κοστουμάκι, ανοιχτογάλανο, ευτυχώς ο Ρήγας έχει γούστο, όχι και γραβάτα, να τα λέμε κι αυτά!!!!), ναι αλλά μόνη μου με άφησες, όταν ξανακατέβω κάτω θα σου στείλω κείνη την φωτό με τα πορτοκαλοκόκκινα της Αρβανητιάς, να έχεις να πορεύσαι κι εσύ, ναι?
