Διότι αναφέρει το Γαλλικό Ινστιτούτο γωνία Καλιφρονά όπου πήγα το 1971, διότι αναφέρει τον Κουλουμπή όπου μας έστελναν να παίρνουμε την Monde για εξάσκηση, όπου είχαμε την πιο πρωτότυπη δασκάλα Γαλλικών, την κυρία Γιατρά, με κάτι εσάρπες βαθύ-μωβ (δεν υπήρχε θέρμανση στο κτήριο, φοράγαμε τα παλτά μας), με ένα πρόσωπο, ίδιο αλλά, ιδίως, με κατάμαυρους κύκλους κάτω από τα πύρινα μάτια σαν την τρελλή της Σαγιώ που μας δίδασκε· διότι μιλά για την Ευπαλίνου και την Καραμανλάκη, την πλατεία με την σπαγγετέρια που τιμήσαμε αρκούντως στην μετεφηβεία μας και για πρώτη φορά δοκιμάσαμε κόκκινο κρασί από μπουκάλι περιωπής χωρίς την αβάσταχτη εποπτεία των γονιών, η Καραμανλάκη, έδρα των Κερτεμελίδηδων, η γυναίκα, μάλλον άσκημη και, ας συγχωρεθεί η έκφραση, αρκούντως "Κατίνα", παιδική φίλη της μάνας μου από την Κομοτινή, σπούδασε οδοντίατρος αλλά ουδέποτε ασχολήθηκε, και η φυσιογνωμία κύριος Μάκης (Πρόδρομος), απλώς μη δεξιός, τον αποστράτευσε η Χούντα όντας ταξίαρχος, βάλθηκε να σπουδάζει Οικονομικά κι έγινε ύστερα σύμβουλος επιχειρήσεων, μένει εκεί η εν πολλοίς ατυχήσασα μονοθυγατέρα τους αλλά με 15 χρόνια πλουσιοσυνταξιούχος από βαρβάτη τράπεζα. Έγραψε κάποια βιβλία και ένα στα τέλη της δεκαετίας του '90 πολύ "αιχμηρό" για τους Έλληνες αξιωματικούς της γενιάς του -περιλαμβάνονται ο Παπαδόπουλος, ο Μακαρέζος κι ο Παττακός- που πήγαν για δήθεν μετεκπαίδευση στην CIA κι επέστρεψαν οίκοι ήδη ωραίοι "ρουφιάνοι". Δίπλα, μένει τώρα η δική μου φίλη Άννυ. Τα όμορφα κηπάκια μπρος από τις ωραίες προσόψεις πολυκατοικιών. Η τηλεόραση των Κερτεμελίδηδων ήταν η μόνη που εμπεδώθηκε μέχρι να πάρουμε δική μας το 1970, εκεί πρωτοείδα στο γυαλί την Έλλη Λαμπέτη να διαβάζει απολυτίκια την Μεγαλοβδομάδα με μαύρο κολ ρουλέ, όταν απελπιζόμουν που ψεύδιζα λόγω δοντιών έλεγε η γεννήτωρ, δεν πειράζει, έχετε το ίδιο χαριτωμένο ψεύδισμα με την Λαμπέτη, σιγά....
καμιά φορά, διαβάζονται με ενδιαφέρον τα άρθρα του παλιού φίλου, κι ας είναι και στην "Καθημερινή"
http://www.kathimerini.gr/920232/article/politismos/polh/periodika-vivlia-kai-tetradia-sthn-plateia-amerikhs
Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...
-
όλοι μολογάνε πως ήσουν το καλλίτερο παιδί και διακεκριμμένο μέλος απ' όσους χώρους κι αν πέρασες. Για μέναν, ιδανική συνοδοιπόρος, στ...
-
https://www.argolikeseidhseis.gr/2023/01/blog-post_213.html https://www.argolikeseidhseis.gr/2023/01/blog-post_469.html Γιάννης Δουλιγέρης...
-
JAN SKÁCEL ΜΠΟΡΑ Θά ’ναι αλλιώς και μην το ρωτάς καθόλου σαν βελανιδιές στης λίμνης το βυθό βουλιαγμένες στο αμίλητο κενό θα σ...