γυρίζοντας, το τζάκι νυχθημερόν, την παράλλη μέρα σε μία γκρεμισμένη Βηρυττό, σαν 10 Χαλέπια, είχαμε καταπιεί μιάν αλεπού και δεν ξέραμε κατά πού στρεφόταν το βλέμμα, έπεσε στη θάλασσα, βομβαρδισμένη κι αυτή.Το αλεπουδάκι αγνοείται ακόμα-
*θα βομβαρδίζω πάντα*
λεξιπαίγνια
η
Νοσταλγία θα είναι πάντα
γένους
ουδετέρου
θα βλάπτει
πάντα
σοβαρά την
υγεία
των
ισχυρών γενών
σήμερα
χτυπάει εδώ
αύριο θα
χτυπάει αλλού.
Μπαίνω στη
σειρά
να
μαζευτούν τα χάλια
από τα
όργανα του εαυτού.
Δοκιμασμένη
λύση
να
τιναχτούν
όλα τα
τζάκια του Θεού.
Επουλώνοντας
ουλές
νέα φύτρα
του
ουρανού
Ξαναμετακομίζοντας
τα μάτια,
στο διηνεκές αλλού-
10 Φεβ
2017
©ΑΡ
Δευτέρα 14 Φλεβάρη στο Καράβι στο Καβούρι, περιπετειώδης επιστροφή μέσα σε καταρρακτώδη βροχή, ύστερα, τινάχτηκαν τα τζάκια με όλα κείνα τα τηλεφωνήματα, την επομένη περπάταγα σε μία διαλυμένη Βηρυττό, το αλεπουδάκι ζει?
για όλα τα βομβαρδισμένα παιδάκια που είδαμε τότε, για όλα τα ως τώρα:
