"Μαμά, πώς είναι οι μανόλιες"?
10 χρονών, διαβάζοντας το "όσα παίρνει ο άνεμος", καλοκαίρι, αγκαλιά οι τόμοι της Μάργκαρετ Μίτσελ
ανοίγουμε λεξικά για να βρούμε εικόνες με τις μανόλιες.
Μετάθεση, στις πάλλευκες μανόλιες της Τάρας, στη Γεωργία των ΗΠΑ, στον κήπο της Σκάρλετ Ο' Χάρα με την πράσινη τουαλέτα, ασορτί με τα μάτια της. Η μαμά είχε δει την ταινία πολλές φορές, εγώ καμία.
11 χρονών, χειμερινό Τριανόν στην επαρχία μας φέρανε το έργο
μπαίνω σαν σίφουνας στο ιατρείο: "μαμά, ο Πανόπουλος έφερε το έργο", "ποιό έργο, κόρη μου"? "μα, μαμά, το όσα παίρνει ο άνεμος..."
Βάστηξε περίπου 3 ώρες, βαστούσα το χέρι της μητέρας μου συνεχώς, στο βαλς η απόλυτη έκσταση "έτσι γίνεται λοιπόν στο γοητεύεσθαι...."
Ο Ρετ Μπάτλερ δήλωνε ευθαρσώς άθεος μπρος σε μία πουριτανή ένθεη δεσποσύνη, της πρότεινε να την κλέψει και γάμο εκτός εκκλησίας,
η μητέρα μου ήταν επαρκώς ένθεη, εγώ απεδείχθην αρκούντως άθεη,
σε ένα δροσερό αφηγηματάκι, δημοσιευμένο το 2012 δεόντως, όλοι αναρωτιούνταν τι θα πει Λαλάντ (ο τίτλος του), αλιευμένος από το μυθιστόρημα της Κλαρίσε Λισπέκτορ που 4 χρόνια πριν είχα δημοσιεύσει, γνωρίζοντάς την στην Ελλάδα, στο πρώτο της μυθιστόρημα "Κοντά στην άγρια καρδιά".
Όλοι ρωτάγαν τι σημαίνει Λαλάντ. Λαλάντ για την Λισπέκτορ και την ηρωΐδα της Ζουάνα είναι ένα αστέρι.
Ο Γάλλος αστρονόμος Ζερόμ Λαλάντ ανεκάλυψε το αστέρι του Ποσειδώνα το 1795, η ανακάλυψή του παγιώθηκε από συναδέλφους του το 1857.
Ο αστρονόμος Λαλάντ δήλωνε άθεος. Ένθεοι ή άθεοι, όλοι υποκύπτουμε στη γοητεία του απατηλού και γητευτή Ποσειδώνα ανά καιρούς, εκεί, στο διάτρητο αστερόφωτο σύμπαν. Όταν τα μάτια γυρίζουν στη γης, αντικρύζουν τις άσπρες μανόλιες της Σκάρλετ με την σμαραγδί της τουαλέτα και το πάντα περιπαικτικό βλέμμα του Ρετ Μπάτλερ να μας περιγελά από ουρανού ως γης.
"Μαμά, τι είναι οι μανόλιες"; Λαλάντ είναι, μία αυταπάτη ματιού και ψυχής.
