3/6/16

Δήμος




Το φετεινό βραβείο Μαρίας Πολυδούρη του Δήμου Καλαμάτας στον Δημοσθένη Μιχαλακόπουλο και την Κωνσταντίνα Κορρυβάντη
 http://www.tharrosnews.gr/news/content/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CF%8C%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7-2016-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%81%CF%85%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7



θερμά συγχαρητήρια και στους δύο, άξιοι!!!

Από την τρίτη του -βραβευμένη πλέον- συλλογή Αταξίδευτα, Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος


(από τα Αταξίδευτα):
Χειμώνας

Τα χέρια μου
Το τελευταίο λιμάνι ενός νεύματος
Που ‘ναι έτοιμο
να ριχτεί σε πέλαγα αφιλόξενα

Είναι λοιπόν σ’ αυτά τα χέρια
Όλο «γειά σου» και «έλα» δειλά
Αραγμένα
Καθυστερούν το ταξίδι τους
Και δεν σταματούν να πληθαίνουν αυτά
Τ’ αταξίδευτα

Δες δέρμα κουρασμένο
Τι χειμώνας το σκληραίνει


Οι πόλεις κοιμούνται 
κάτω απ τους ανθρώπους
είπες

Σκέπασέ με το λοιπόν
Τους θέλω αυτούς τους άγρυπνους
να τρέχουν στους δρόμους μου

και θα δούμε αν έχεις δίκιο

Το ζητούμενο


Έλα να βγούμε στους δρόμους
με βήματα που να χαμογελούν
Όχι πετώντας και άλλα τέτοια που λένε
Το ζητούμενο είναι 
ν' αναγνωρίσει ο ένας τις τροχιές 
του άλλου
έτσι όπως θα διαγράφονται
από κάθε μας βήμα
πάνω στ' ανέκφραστα πεζοδρόμια
στις βλοσυρές ασφάλτους
στις γερασμένες πλάτες της πόλης
κι έχοντας το νου μας στις τρικλοποδιές
του κόσμου 
ν' ανταμώσουμε
Έλα
και μ' όλες τις προφυλάξεις μας 
από τις κακοτοπιές και τις παγίδες
εν τέλει
θα παρασύρει ο ένας τον άλλο 


επίσκεψη


Όπως έρχεται ο καιρός από το πέλαγος
φέρνει τα τραγούδια των πνιγμένων στην πόρτα μου
Σκοτεινός
με τη θαλασσοταραχή στα πόδια
στα μαλλιά τον άνεμο
Άλλοτε είναι αγόρι κι άλλοτε γέρος
πιο συχνά γυναίκα
με τις μαρμαρυγές του κεραυνού στα μάτια
και τη στριγκλιά του γαρμπή στη φωνή
Απόκριση δεν έδωσε ποτέ
-ποιος είναι;
-Ήρθα
-Τι ζητάς;

και πιάνει το τραγούδι

-κατηγορίες-

η βοήθεια

*Γυρεύεις στα βράχια 
να μάθεις
ναυαγών ιστορίες που στεγνώνουν στον ήλιο
Έτσι αγρίμι
χορεύεις από βράχο σε βράχο
μεθούν οι πατούσες και τι να φοβηθείς
-το ξέρω-
Μήπως και του αχινού τ' αγκάθια
στη φτέρνα
κι αυτά δε σ' έμαθαν να πνίγεις τον πόνο
στ' αλάτι;

Έλα σου λέω
ξέπλυνε το πόδι σου τώρα
κι εγώ θα κάψω τη βελόνα να σε βοηθήσω
να ξεχάσεις*



*** από την ποιητική συλλογή "οι φτέρνες απ' έξω" που ετοιμάζεται


διατηρεί ιστολόγιο: http://alafroiskiwtos.blogspot.gr
Ο πολυτάλαντος Ντιμ, γράφει ποίηση, πεζά, είναι μουσικός, ηθοποιός, ωραίος φωτογράφος της περιοχής του της Καλαμάτας και πολλά άλλα. Υπαρξιακός ποιητής, φιλοσοφεί οντολογικώς και μελαγχολεί πάντα αισιόδοξα.




Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...