Φελλοί
Δεν έχω προηγούμενα
με το ευγενές είδος
του φελλού.
Η φαρέτρα μου, όμως,
βρίθει από βέλη.
Υπερίπτανται παντός
αφρού, παντός υγρού.
Ποιος αντέχει τα
βάθη;
ΤΕΛΟΣ
Οι άγαρμπες κινήσεις
που επισύρουν τέλος
Οι αμήχανες
καταστάσεις που κραυγάζουν
«τέλος»
Το περιθώριο των
συμπτώσεων μας υπήρξε:
«ουδέν»’
μόνο τα βουνά
όγκοι μαβιοί
κυματίζοντες
ξέρανε την αλήθεια.
Όταν είπα πια «τέλος»
μου γνέψαν φιλικά
και σηκώσαν αεράκι.
Με ρίπισε
ανατριχιαστικά
και μ’έρριξε στη
λίμνη
των δακρύων σου.
Γοργόνα, βγήκα
ταχύτατα στην ακτή.
Ασφαλής και πάλι,
φόρεσα τ’αλπίνια μου
κι άρχισα νέες
αναρριχήσεις.
ΦΥΓΗ
Θέλεις να φύγεις, μου
είπες.
Στο καλό, είπα
άχρωμα.
Και μη χτυπήσεις την
πόρτα.
Αν ήμουν πιο
ετοιμόλογη
ή πιο αυθάδης θα σου
απαντούσα
μ΄ εκείνο το θρασύ
μες στην ειλικρίνειά του
εξαρχιώτικο απόφθεγμα
απ’ τον καιρό των καταλήψεων του ’79,
θυμάσαι;
Πίσω από την μαλακά
κλεισμένη πόρτα
αναδιπλώθηκα σε μιαν
ευγενική σιωπή.
