1968, αρ. ανάρτησης, λες κι ακολουθεί τον δημόσιο (και ιδιωτικό) βίο μας.
Ηρεμία χρειαζόμεθα, του λόγου μου, έτι, αντ' αυτού, βλέπεις, ακούς, διαβάζεις, εισπράττεις μόνον δηλητήριο και ναι, δεν είναι του εμβολίου κατά του κορωναϊού.
Δεν φταίω αν αυτές οι δύο παρεμβολές εκφράζουν εμέναν -θαρρώ κι άλλους- από συγκεκριμμένο ιστότοπο, ας γράφαν παρεμφερώς και σε άλλους ιστότοπους, από κειπέρα, εντούτοις, στάζει δηλητήριο.
Προσπαθώ να αρθρώσω μία μελέτη και γιά κοντά έναν χρόνο παρακολουθώ ανελλιπώς μέσα πάσης εμβέλειας, απελπίζομαι καθημερινώς, αηδιάζω, ομοίως.
Τα των τελευταίων ημερών, το ξαναείπα, ούτε σε χώρες ως το Τομπουκτού, προσβάλλω μία ολόκληρη χώρα και συγγνώμην ζητώ. Η αρχή έγινε όταν τυχαία διάβασα παρέμβαση συνθέτη γνωστού, σε θέση κοινωνικής δικτύωσης φίλης αγαπημένης αλλά γνωστής πολιτικής τοποθέτησης και λόγω θανόντος διασήμου πατρός.
Ο εν λόγω "συνθέτης" εφεξής -τι να τα κάνω τα τραγούδια σας?- καυτηρίασε την ανθρώπινη κίνηση της κυρίας ΠτΔ, την απεκάλεσε δε "κυράτσα", από την πασίγνωστη άνεση της ανευθυνότητος που έχουν χαρίσει απλόχερα τα σημερινά μέσα δικτύωσης. Προξενεί περαιτέρω αηδία η εμμονή στην "καθαρή αριστερή πολιτική" του μόνου εναπομείναντος σταλινικού κόμματος εκτός Βόρειας Κορέας. Όσο για την ανήθικη επίθεση στον Καθηγητή κύριο Τσιόδρα από μεγάλη μερίδα της Συριζαίας παράταξης, τι να πει κανείς? τον θεωρούν αδύναμο κρίκο? σύντομα, εύχομαι να τους βουλώσει κάποιος τον οχετό που διαθέτουν σαν στόμα. Εύχομαι ο ίδιος να απαξιοί, έχει, εξάλλου, σημαντικότερα πράγματα να πράξει μες στην μέρα του. Αν τώρα αυτό θεωρούν αντιπολιτευτικό λόγο, σαν αυτόν του προέδρου τους, που έκαμε διαπρήσιες δηλώσεις στο προαύλιο νοσοκομείου σήμερα, περιστοιχιζόμενος από "φιλαράκια" του υγιειονομικούς, επί προσωπικού, που λέγαμε κάποτε, εύχομαι να ξυπνήσουν κάποτε πολίτες τινές και τα ποσοστά του κόμματός τους να πάνε στο 0%. Τους θεωρώ το ίδιο επικίνδυνους όσο και τον ακροδεξιό Βελόπουλο, με την διαφορά πως αυτός εκπροσωπεί κάτι ομοιογενές και ίσως δεν αντέξει νέα πολιτική αναμέτρηση. Σε κάτι τέτοιες εποχές, εμείς οι ολίγον γηραιοί αναρωτιόμαστε τι θα λέγαν ο Ηλιού κι ο Φλωράκης, ο Κύρκος εξαιρείται, θα δοκίμαζε ως συνήθιζε να τα "στρογγυλεύει". Αδυνατώ να αναλογισθώ την όποια στάση οργής κι απέχθειας του Κώστα Φιλίνη...
Εκεί που αναπτερώνονται οι ελπίδες για έξοδο από αυτή την παγκόσμια κρίση, εδώ, στο Ελλαδιστάν, καταδεικνύουμε πάλι και πάλι τον υπέροχο περήφανο χαρακτήρα μας της διαίρεσης και της φιλονικείας, ακόμη κι έτσι, "για το γούστο, βρε αδερφέ". Αιδώς Αργείοι πλέον-
https://www.protagon.gr/apopseis/to-paradeigma-mias-allis-proedrou-44342194640
