Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ

Τ’όνομά σου αρχίζει

με το ενδέκατο α 

 του αλφαβήτου

Το δικό μου με το πρώτο.

Ανάμεσά τους το μηδέν

Ανάμεσά μας το άπειρο.

Για καλό ή για το τίποτα.

Μπορώ να καταργήσω το μηδέν

Το άπειρο όμως;

1994/'Επεα πτερόεντα, 2009 Gutenberg, ed.
-M-

τέτοιες εποχές, ετοιμάζοντας ταξείδι....

(...)Τ’ όνομά σου : κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την άνοιξη πίσω τους(...)

https://www.youtube.com/watch?v=X094iczxK3w

εξάρχει η Αλίκη Καγιαλόγλου, στο βινύλιο που διατίθεται, όταν την γνώρισα, πολύ καλά, δυστυχώς, έχασα κάθε ιδέα, στις mezzo soprano ακούγονται η Ο και η Σόνια Θεοδωρίδου,  στο 34ο ως 4.05 κάνουν ντουέτο, ανυπέρβλητο, για αυτές τις δυό έχω την καλλίτερη εικόνα και φιλία ως σήμερα, την κασσέτα έχουμε "πατώσει" χρόνια πια, καθώς κι εκείνην όπου η Ο κάνει Οδύσσεια με τον Μαρκόπουλο και τον Λουκά Θάνο, σπάνιο να κρατάς φωνή στα 70 σου, συμβαίνει και πάντα χαιρόμαστε να την ακούμε όταν έχει κέφι και μας κάνει την σπάνια τιμή στις παρέες μας.-

Τ’ όνομά σου : ψωμί στο τραπέζι Τ’ όνομά σου : νερό στην πηγή. Τ’ όνομά σου : αγιόκλημα αναρριχόμενων άστρων. Τ’ όνομά σου : παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στην πρώτη του Μάη. Τ’ όνομά σου : ρινίσματα ήλιου Τ’ όνομά σου : στροφή από φλάουτο τη νύχτα. Τ’ όνομά σου : στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο. Τ’ όνομά σου : κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την `άνοιξη πίσω τους Τ’ όνομά σου : βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο Τ’ όνομά σου : περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα Τ’ όνομά σου : τοπίο χωρισμένο με χρώματα Τ’ όνομά σου : δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του. Τ’ όνομά σου : ένας ψίθυρος απ’ αστέρι σε αστέρι Τ’ όνομά σου : ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους Τ’ όνομά σου : μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο Τ’ όνομά σου : ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου. Τ’ όνομά σου : ροδόφυλλο σ’ ενός βρέφους το το μάγουλο Τ’ όνομά σου : πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλων Τ’ όνομά σου : ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου. Τ’ όνομά σου : πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα Τ’ όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους. Τ’ όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων Τ’ όνομά σου : Ειρήνη στις ρότες των πλοίων Τ’ όνομά σου : ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε Τ’ όνομά σου : αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα. Τ’ όνομά σου : αλληλούια πάνω στο Έβερεστ

-Νικηφόρος Βρεττάκος

-αίσθηση πως πάνω σε αυτό το--επιφανειακά απλό-- ποίημα ~ ποιητικής, πάτησαν πολλά από τα ποιήματα ποιητικής του Γιώργη Παυλόπουλου, αίσθηση, απλώς-