ο Κωστής, με την σεμνότητα που πάντα τον διακρίνει, δεν αναφέρει πως με τον Γιώργο τον Καρατάσο στήσαν την Ομάδα μας Παλαιών φωτογραφιών Ναυπλίου στο φέις το 2014, ούτε αναφέρει πως με τον Μπάμπη τον Αντωνιάδη ήταν η ψυχή της "Άλλης πρότασης" στον Δήμο του Ναυπλίου, ούτε, πολλώ μάλλον, κάνει παραμικρή αναφορά στον ενεργό του ρόλο να στηθεί στην δεκαετία του 1980 η "Απόπειρα", ομάδα παρέμβασης στα πράγματα της πόλης και στον πολιτισμό με το περιοδικό που εξέδιδαν, τότε που η "'Απόπειρα" συνδιαλεγόταν δημιουργικά με την "Αναγέννηση" του Γιαννάκη μας του Ρηγόπουλου, όπου και ο Νανάκος ο Καρούζος έγραψε από τα τελευταία του (θυμάμαι ένα, a quatre mains) με την Ελένη την Κοΐνη, μάλλον το 1989.
Στόχος και σκοπός αυτή την στιγμή, η διάσωση του Γηροκομείου της πόλης που οι ανάλγητες διοικήσεις κατορθώσαν να πτωχεύσουν, αφήνοντας εκατομμύρια € χρέη. Είναι ένα ίδρυμα, δωρεά της Μαρίας Ράδου, μεγάλης ευεργέτου της πόλης
, στο οποίο όλοι εμείς οι παλιοί έχουμε κάνει, και θα συνεχίσουμε, δωρεές, διότι, πού ξέρει κανείς αν δεν τα φέρει έτσι η ζωή να τελειώσουμε τις μέρες μας εκεί? Πριν ένα δίμηνο, πέθανε ένας στενός μου φίλος, μου είπαν να πάω στον Άγιο Αναστάση, στην Παραλία προς την Κίο, περνώντας πάντα με το αυτοκίνητο για τους Μύλους, δεν τον είχα εντοπίσει. Είναι ένας όντως πελώριος ναός, μεγαλύτερος από την Παναγία μας, τον αναφέρει ο Κωστής.
αυτό το "δημιουργικό" χάλι έχει καταντήσει η πισίνα μας, κείνην που έβλεπα από το 1960 όταν εγκαινιάσθηκε, αφού το σπίτι μας ήταν σε ανάσα πάνω της. Ανήκει στο ξενοδοχείο Αμφιτρύων, που μετά το έκτρωμα Ναυπλία Παλλάς, απέκτησε ο όμιλος Μαμαντωνάκη, εξ Ελούντης Κρήτης προερχόμενος. Το άφησε και κατήντησε έτσι, ενδιαμέσως μπήκε και ο Δήμος Ναυπλιέων μέσα, ό,τι είδα πριν μήνες με τον φακό της μηχανής,εξακολουθεί.
η πισίνα μας, δεκαετία 1960-1970
μέρος της Πλατείας της Πρόνοιας, με την ανάπλαση του μόνου πραγματικού Δημάρχου της πόλης, του φίλου Χαραμή. Ντροπή να δειχθεί η σημερινή της μορφή επί του σημερινού Δημάρχου Δημ. Κωστούρου, την φτιάχνανε 3 χρόνια, μας ταλαιπωρούσαν στο παρκάρισμα του αυτοκινήτου, ξηλώσαν όλα τα δέντρα, για να φτιάξουν ένα τσιμεντένιο έκτρωμα, μηδέν δέντρα, μηδέν σχεδόν γκαζόν. Μιλάμε για την εμβληματικά ιστορική πλατεία όπου έγινε η Δ' Εθνοσυνέλευση στις 10/8/1832, καλώντας τον νεαρό Βαυαρό Όθωνα ως πρώτο βασιλέα του νεοσύστατου έθνους και όπου στεγάζονται τα Β' Δημοτικά της πόλης, σήμερα Γ' και Δ'.
Αυτή η πόλη πάει κατά διαόλου όσο προχωράνε οι καιροί και περισσότερο, οι αβελτηρίες, η αδιαφορία των κατοίκων της, όχι των ελάχιστων από κείνους τους παλιούς όπου έχουν παραμείνει εν τα τείχη, αλλά πλείστων όσων συνέρρευσαν,ξενοντοπιτών. Εμείς, όπως ο Κωστής, την πόλη μας την πονάμε και θ' αγωνιζόμαστε πάντα γι' αυτήν-
