Οι παραλίες

Ανάμεσα μούχρωμα και βράδυ

ερημώνει η παραλία

Μοναξιά της απουσίας

Διάστικτες σκιές

στο μονοπάτι.

Μαζεύει το νερό, μαραζώνει

κάθομαι να τους κάνω παρέα

μέχρι να ‘ρθουνε τ΄αστέρια.

Το πρωϊ

τ’ άστρα πάνε για ύπνο

οι παραλίες θα κατοικηθούν

με τα χαμόγελα του ήλιου.

Πώς νιώθουν οι παραλίες

τους χειμώνες;

Καλά

ξέρουνε ότι είναι μόνες τους,

κάνουνε παρέα με το νερό.

Ιούνης 2011

© AR

η θάλασσες θα είναι πάντα νοσταλγία της απουσίας, όταν κολυμπούσες μεσάνυχτα και βάλε τον κόλπο στο Κοντύλι με το ίδιο μαγιώ που νόμισες πως θα κρατήσει για πάντα, τι θα πει πάντα? Cozulel-Κοντύλι, ούτε συν ούτε πλην-