Χτίζω τοίχους
με κλαδιά ελπίδας.
Δάση αναγεννώνται
εκ της τέφρας αυτών.
Κομμένοι κορμοί
καλύπτουν τον τοίχο
τον ξεπερνούν
χτίζουν μνήμες, ελπίδες,
Δεν μπορώ να τον διαβώ
κλινήρης τελώ.
Ιούνιος 2005, με τους γύψους από πάνω ως κάτω
Ιούνιος 2005, με τους γύψους από πάνω ως κάτω
-----------------
οι ιστορίες κόβουν αλύπητα βόλτες,
σκάβουν ακόμα στις κόγχες, σπρώχνουν σε γκρεμνούς ανάμνησης ξεχασμένης, το
χρώμα σέπια, η οσμή απούσα, μόνο η αφή, ζώσα μη ζωή-
--------------------
Συβαρίτης καιρός
ενοχεύεται
στις λείες παρειές
νεάνιδος
με ροδαλές
απολήξεις.
Ηδονοβλεπτική θέαση
λοξώς φερομένη.
