(...) "Πλένουν πάλι κρυφά
τα πανιά τους στη βρύση
μας πνίξαν τα αίματα.
Άντε τώρα να σου μάθω
ελληνικά
με τόσα εμβατήρια και σημαίες" (...)
ο Πέτρος Γκολίτσης διαθέτει χάρισμα: δοκιμιοποιεί με την καρδιά που απευθύνεται στους εγκεφαλικούς νευρώνες, για τούτο, πάντα εύστοχος.
Πόσα χρόνια έχει η Τζένη Μαστοράκη να καταθέσει δημοσία κάτι νέον? πολλά, χρειάζεται? αν το κρίνει, και όποτε, εκείνη. Και ποτέ να μην το πράξει, μας αρκούν όσα έχει καταθέσει το σόι της πληρώνοντας διόδια για να πάει να κοιτάξει ένα στεφάνι φως.
ο τετραγωνισμός του φωταγωγού στις πολυκατοικίες του τότε συρμού: ό,τι ποιητικότερο κατετέθη τότε, ο Ρίτσος έγραφε τα Μονόχορδα 8 χρόνια μετά, τα 18 κείμενα προμηθευόμασταν τότε από τα περίπτερα της Ακαδημίας, με την σχολική ποδιά περνούσαμε μπρος από τον μυθικό Κέδρο, μόνο και μόνο για να κοιτάξουμε κλεφτά την αρχοντική φιγούρα της κυρίας Νανάς Καλλιανέση στο πατάρι, όπως και της κυρίας Μάνιας Καραϊτίδη στην Εστία.
ένα εξαιρετικό κείμενο για μια ποιήτρια που αγαπιέται πανελληνίως κι έναν γλυκύτατο άνθρωπο που η επαφή μαζί του περιποιεί πάντα τιμή:
http://www.thraca.gr/2018/03/ii.html?spref=fb
