Απεριχώρητα
έχεις φωνή;
πιο
δυνατά,
η ακοή υποχωρεί
/η
ηλικία βλέπεις…\
κρυπτονόηση/
σε
σπαραγμένους αρμούς,
ακόμη
περιμένουμε
τις γάζες/
να
μην έρθετε
χωρίς νάρθηκες,
τα
σωληνάκια πάντα θα καραδοκούν
/ζωή σε λόγου τους.
Οι
διάττοντες
υποχωρούν
στο
φτενότερο
σημείο
του μυαλού
Τα
αντίο
ας
είναι
σε
πολλαπλά αντίτυπα,
παραλήπτες
zero
Αν ακόμη
αύριο
είναι
άλλος καιρός
αν
ακόμη
φταίω
Μην
μου το πείτε,
παρακαλώ/-
Απρίλης 2014
Εδώ θα είμαι
Εδώ θα είμαι
και
δεν θα κοιτάω
κατά
τον ορίζοντα.
Εδώ θα
είμαι
και δεν θα αφαιρούμαι πια
από
δηλητηριώδεις έρωτες
/μαυλισμένους στη σκοτεινιά\
Εδώ θα
είμαι,
γυρίζω απ΄το υπερπέραν
προσγειώνομαι ηρεμισμένα
απ΄την
υπερώα πτήση.
Βγαίνω στην έξοδο
χωρίς μπαγκάζια
φυσάω
τον αέρα
λεύτερη
από μαλλιά που ανεμίζουν.
Τζαμόφυλλα παραμορφώνουν ανθρωποειδώς
τα μπαγκάζια/
ροβολάνε τρέχοντας
να με
φτάσουν.
Ξανασηκώνομαι στον αέρα
των κτηρίων
άγνωστο τοπίο
του ανοιχτού ορίζοντά μου.
Πάλι εδωκάτω
κείμαι.
αόρατη από σας.
Σεπτ.2010
Εξ απο{α}ρρήτων
Δύσκολα που κυλάνε
οι σταγόνες…
νερό είναι;
μελάνι;
δάκρυ είπες;
άρρητα
έσταξε ο καιρός
Λείπαμε πάλι,
μην το δεις
όταν σηκωθείς
δεν θα υπάρχουν
εξηγήσεις
Δεν δικαιολογούνται
πια
οι
απουσίες
ούτε τ’ αστραφτερό
χαμόγελό σου
καλύπτει κοίτες
Ρέει
κενό
στις παλάμες
δ ό ντια
χάσκοντα
χείλη
ψεύτικα/στιλβωμένα
πλάτες
υγρές
δεν
κλείνουν
τη μπασιά_
μην σηκωθείς,
κάτσε εκεί,
περίμενε,
να ορμήσει το χιόνι/
να καλπάσει τ' άλογό
μου
σε πεδιάδα στεγνή
λευτέρωσέ με,
άσε με,
έστω και σε
τροτ…
Τι να ‘ναι
ο δρομίσκος
της μνήμης σου
Τι θες να πω
στ’ ανείπωτα;;;
΄Ασε το χιόνι
να γίνει
υγρό
πες
στη Σαπφώ
να
σιγήσει
Καμιά σιγαλιά
Στη Μυκάλη
σε κοίταξα πάλι
και είπα:
«σκοτώνουν τ’ άλογα
όταν γεράσουν»/
Στάζουν
τα σώματα
πλησμονή.
Εξ απορρήτων
δύσθυμο βλέμμα
λοξό
καταμεσής
στον κόσμο.
Έπειτα
έπεσε
το λυκαυγές
των συναναστροφών
έπεσε
και το ρεύμα.
Ισορροπίες τρόμου
στα σκοτάδια μας
όλα/
\θάλλουν.-
Μάιος 2012
αφιερωμένο αυτό -1982 ως σήμερα...
*Μυκάλη της Σάμου*
Έφτιαξα
πολλές τσακίσεις
στον ολοκαίνουργιο
χάρτη μου
για να ‘χω να λέω:
«πάλι ταξιδέψαμε φέτος».-
«πάλι ταξιδέψαμε φέτος».-
διαχρονικώς πως
