αποθησαυρίζοντας...

παράξενο αυτό το φθινόπωρο....https://youtu.be/wkkXDXuA4po

ανοίγεις, και βλέπεις πως η Σαντάλ Άκερμαν έκοψε ωραιότατα το νήμα των 66 της χρόνων ιδίοις χερσί, με την τελευταία ταινία της σε φεστιβάλ.
Καθόλου τυχαίο που χρησιμοποίησε ηθοποιούς μαζί με την Μαργκερίτ Ντυράς, την υπερ-ταλαντούχα πεθαμένη πια, Ντελφίν Σεϊρίν, την Ιζαμπέλ Υπέρ, και μία κρυφή αγάπη,λόγω ταλέντου "εν θερμώ", την Ζυλιέτ Μπινός. Η ματιά τους, Ντυράς και Άκερμαν,  συν-χορδισμένη,  η μικρή είχε δασκάλα την  μεγάλη και όλοι εμείς χάσκαμε από την  ευχαρίστηση της δημιουργίας...
Πολύ διακριτικός ο Τύπος, όλως ιδιαιτέρως ο Γαλλικός, που δουλεύει σε κλειδαρότρυπες...
1977, στουντιό ντες Άρ, δίπλα από το Σαν Μισέλ: η Άκερμαν "εξηγεί" την ταινία της, με μιαν ευγλωττία λες Μεσογειακή, με χειρονομίες και μούτες, η Ντυράς, ήρεμα και νηφάλια, παρεμβαίνει, τα τσικό εμείς θαμάζουμε, του λόου μου υποβάλλει δειλά αλλά σθεναρά μία ερώτηση και η απάντηση ήταν: θες να έρθεις στο τημ μου; η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, φυσικά, της οφείλω τόσα, μα τόσα, και την πρώτη μου "κάθοδο" στα νερά της Νέας Υόρκης.
Καλή στράτα Σαντάλ.

https://en.wikipedia.org/wiki/Chantal_Akerman

https://youtu.be/5C5Az-239uM

https://youtu.be/DnbCshqe-MA

https://youtu.be/8AGakyb3eBU

ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Οι σιωπές μου
ομολόγησαν τον φόνο.
Οι ενοχές μου, παρά ταύτα
με αθώωσαν.

-ανέκδοτο-

 ΧΑΡΗΣ ΜΕΛΙΤΑΣ

Καλοδιάβαστα Στέλλα μου

(υπαρξιακή -όρος προς διευκρίνησιν- αισθαντική, αυτοσαρκαστική, αναρωτιέται για όλα, κοιτάζεται σε καθρέφτες και τους θρυμματίζει εν τω άμα, η Στέλλα Γεωργιάδου έχει ήδη αφήσει ίχνος σε τούτο το κουρμπέτι που άλλοι θα το πούνε ποίηση του 20ου πρώτου) στα δικά μου μάτια: υπόκλιση.

Καλοτάξιδη στις αναγνώσεις κοπελλιά... 

MH

Καμιά φορά οι σφαίρες

κάνουν μικρότερο κακό

από τις λέξεις

Ήθελα να σου πω αλλά δεν πρόλαβα

Με πρόλαβαν τα τραύματα (..)

(…)

Καμιά φορά οι λέξεις

των πεπραγμένων

γίνονται το φορείο ή το φέρετρο.

ΟΜΗΡΙΑ

Μη με κοιτάς

βαδίζω πλάι στον γκρεμό

Υπάρχω μόνο

γιατί  ετούτος ο χαμός

θέλει ένα πρόσωπο

για να ξεδίνει η θλίψη

στους περιπάτους του απογεύματος

Ομήρους κρατώ

Το ποίημα και το όνειρο

και δε φοβάμαι

τους  ανταλλάσσω πάραυτα

ελάχιστα τα λύτρα που ζητάω

Το άρωμα της προσμονής

ίσως και το κορμί σου

(κοίτα να δεις και άκου ν' ακούσεις: ένας ακριβώς χρόνος πριν, 10/10/2014) https://youtu.be/8aK_OzKgNlE?list=UUArqdU2-YevqAqPH55wPjrA


τι όμορφα, Μιχάλη, Στέλλα, αισθαντική Σοφία, Παναγιώτη: να συνεχίσετε:

Δημοσιεύτηκε στις 11 Μαΐ 2013

"Ερωτικό"

Στίχοι: Στέλλα Γεωργιάδου
Μουσική: Μιχάλης Νομικός
Ερμηνεία: Σοφία Παπαφλωράτου

Λήψη-μοντάζ: Αλέξανδρος Λαζαρίδης

Φοράς καρδιά ξεσκούφωτο ουρανό
κι εγώ φτερό να σχίζω τον αιθέρα
μήλα χρυσά στα μάτια σου η μέρα
που σα νυχτώνει... μ΄αφήνει ορφανό

Έλα σιμά, να νοιώσω τη σιγή σου
Έλα σπασμένο μου σπαθί μαροκινό
Έλα σιγά, να μη σκιαχτεί η φυγή σου
Έλα, με δάκρυ θα χορέψω εσπερινό

Σώμα αδειανό και δε θ' αντισταθώ
να γίνω μιας στιγμής αλήθεια μόνο
παρόν μου εσύ, των βρόγχων μου οξυγόνο
στης ηδονής την...οδύνη μεθώ

Έλα σιμά, να νοιώσω τη σιγή σου
Έλα σπασμένο μου σπαθί μαροκινό
Έλα σιγά, να μη σκιαχτεί η φυγή σου
Έλα, με δάκρυ θα χορέψω εσπερινό.

https://youtu.be/iynjkX0xL1U


Της αγάπης

Αγάπη ξέφυγες του νου 
και ροβολάς πανώρια
στη λαύρα μέσα τ’ ουρανού 
με την αγκάλη σου ανοιχτή 
και την καρδιά πελώρια

(ρ)
Δώσ’ μου κρασί, 
δώσ’ μου φιλί 
δώσ’ μου ιπτάμενο χαλί
στην αστρική σου την αιώρα
να ζωγραφίσω μια ηλιοχώρα

Αγάπη κράτα μυστική
την άνοιξη που φέρνεις
σαν μια κολώνα δωρική
την ομορφιά σου αναζητώ
στις λυγαριές σαν γέρνεις

(ρ)
Δώσ’ μου φωτιά, 
δώσ’ μου γιατρειά 
πάρε της λύπης τη θωριά
τώρα που εσώπασεν η μπόρα
και ξεχαστήκαν’ τα αιμοβόρα

Αγάπη σπάσε τους σταυρούς
που τ’ όνομά μου γράφουν 
τραγούδησέ με στους καιρούς
στη γλύκα του μεσημεριού
τα όνειρα δεν ξεβάφουν

(ρ)
Δώσ’ μου νερό, 
δώσ’ μου ιερό 
δώσ’ μου και τ’ άλλο μου πλευρό 
και φεγγοβόλα μες τον Άδη
ν’ ανοίξεις τρύπα στο σκοτάδι
*εκεί στη Σαλονίκη κάνουν πράγματα... μπράβο σας παιδιά!*