«η απόσταση του εδώ από το εκεί
είναι αντιστρόφως ανάλογη με την απόσταση
μεταξύ πίστης και αμφιβολίας
είναι αντιστρόφως ανάλογη με την απόσταση
μεταξύ πίστης και αμφιβολίας
μετά
πάντα ξημερώνει»
Τέλλος Φίλης
εξάλλου: -Τι να τις κάνουμε
τις πυξίδες
Τα φεγγάρια
ξημερώνουν
πάντα πλαγιαστά.-
(από:το προς έκδοσιν «Φούγκα και παραλλαγή»)
«Κάθε μέρα
να σφάζουμε μια ιστορία
κάθε μέρα
τα σφάγια
πρόσφορα
στον ναό της Ιστορίας.
Οι ιστορίες τσουρουφλίζονται
αρπάζουν φωτιά
από την φλέβα των θέλω
κατρακυλούν
στην αρτηρία της μνήμης
αστραποβολούν
σαν ήλιοι
μεταμεσονύκτιοι
Τι να τις κάνουμε
τις πυξίδες
Τα φεγγάρια
ξημερώνουν
πάντα
πλαγιαστά.- .» ©ΑΡ
*«Δεν απομένει καμία ανάμνηση στη νοσταλγία τού αίματος. Μόνο το ίδιο. Το εκ γενετής αίμα.
Εκ μέρους του.»
Σ.Σ.(Σταύρος
Σταυρόπουλος)
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ
ΕΑΥΤΟΥ, Σμίλη 2015
«Η απόσταση από το ποίημα: μία ρανίδα κι ένα δίκοπο» ©ΑΡ
παράξενο φθινόπωρο, χωρίς χαρά
