28/3/15

Σονετίζοντας

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ


(..)  Μετά διάβασα ιταλική σονετογραφία· μόνο τα σονέτα της Vita Nuova του Δάντη να διαβάσει κανείς μπαίνει σε ένα κλίμα πολύ διαφορετικό της ποίησης (…)…



γλυκιά η ζωή

Ο στίχος να ’ναι πιο απλός
και πιο βαθύς – σαν σιωπηλός,

εδώ που ο τόπος σου σε ξέρει·
γλυκό στο πρόσωπο τ’ αγέρι,

σαν από κίνημα χεριού
στην πόρτα του καλοκαιριού,

σαν από φόρεμα σε μια
στροφή χορού με γιασεμιά,

που πέφτουν και ριγούν οι κλώνοι
σε περιβόλι που αναρρώνει·

και να γυρνάς εδώ που γέρνει
χλωρό απόγευμα και φέρνει

δροσιά με λύπη και συμπόνια·
μα πως να πεις: εξήντα χρόνια;


Από τη συλλογή «Μια υπόθεση ευδαιμονίας» εκδ. Άγρα, Μάιος 2014

1 χρόνος = κανένας

Σε ψάχναμε από τις 6 το απόγευμα, είχαμε μιλήσει το μεσημέρι κι είσουν καλά, τρόπος του λέγειν, πλην, καλά. Κι ύστερα η κατραπακιά, λογικά μ...