SENZA

αν τραβήξεις το σκοινί εσύ από κει κι αν τραβήξω το σκοινί εγώ από δω, το σίγουρο είναι ότι θα σπάσει... έτσι σπάνε τα σκοινιά των ανθρώπων...

Amarcord

Ο κήπος, θυμάμαι,

ήταν θαλερός,

άλλα βλέπαν τα μάτια μου

κι άλλα το σκοτάδι.

Ο δρόμος, θυμάμαι,

ήταν σκοτεινός,

άλλα  λέγαν τα χείλη σου

κι άλλα η ματιά σου.

Ο τόπος, θυμάμαι,

ήταν ζοφερός

όταν  είπες:
εμείς οι δυο μέλλον δεν έχουμε,

πνίγοντας το παρόν.

Εμείς, θυμάμαι,

πέσαμε μαραμένοι,

όταν τελειωτικά

μου φίλησες το χέρι.