Στριμώγματα
Στριμώχτηκαν
οι λέξεις πάλι
στις ιδέες
της εποχής:
«χρόνος αδιαμεσολάβητος»
«άχρονη αντίδραση».
Γιαυτό
τσουγκρίζουνε
τα μούτρα μας
με το έβγα
του ζώντος χρόνου
αχρόνιστα/
βαρέθηκε
ν’ ακούει τα ρολόγια
μέσα μεριά
έξω μεριά\.
Ξωμάχοι, σας λέω,
ξωμάχοι πια.
Φυσάει κι αεράκι δροσερά.
Η κατάλυση της ελπίδας
σαν νεοναζί οι αίτιοι