"ΑΡΩΜΑ" ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ-Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

24 χρόνια, πυροβολισμοί, αλάφιασμα, στο δρόμο (η δουλειά 2 βήματα από το γραφείο του Παύλου Μπακογιάννη).
Η συγκινησιακή φόρτιση της στιγμής, ο Ξηρός κι ο Κουφοντίνας της 17 Νοέμβρη, το "βρόμικο" 1989 και η κυβέρνηση συμπόρευσης Δεξιάς κι Αριστεράς.
Δεν αλλάζω τίποτα από αυτό που υπέγραψα κείνη τη μέρα στην πολιτική μου ανάλυση: "11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Άλντο Μόρο (1978), με τα δεδομένα στην Ευρώπη αλλαγμένα άρδην, με τον Μπερλινγκουέρ ήδη νεκρό από το 1984, στην Ελλάδα, μαλακό υπογάστριο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ονοματοδοσία και τίτλος, δεν αντιστοιχεί σε περιεχόμενο), ένας Έλληνας πολιτικός με όραμα δεκαετιών μπροστά πέφτει νεκρός από ανεγκέφαλους υποστηρικτές μιας μάταιης κι ανερμάτιστης δοξασίας για τη βία υπέρ πάντων. Προσαρμοσμένη στα Ελληνικά δεδομένα, με στενότερα χωρικά όρια, η άποψη του Παύλου Μπακογιάννη για μια νέα εποχή όπου θα έχουν γιάνει οριστικά οι πληγές του Εμφυλίου στην Ελλάδα και η χώρα θα μπορέσει πλέον να γίνει ισότιμο -και όχι χαριστικά, όπως εντάχθηκε- μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, άρχιζε να κατακτά ικανό έδαφος. Θελημένο χέρι να κοπεί η ορμή των προσπαθειών του που άρχιζε να βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη ανταπόκριση και στο εκλογικό σώμα. Διαβλέπονται υπερ-ατλαντικές εκτιμήσεις γεωστρατηγικής υφής". 
Δεν φιλοδόξησε ο Μπακογιάννης να γίνει συνεχιστής του Μόρο, απλώς, πρέσβευε την εθνική συμφιλίωση που παρ' όλα τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δεν είχε πλήρως επέλθη, κι ας είχε γίνει δεκτός στην  Ελλάδα ο Μάρκος Βαφειάδης μετά βαΐων και κλάδων λίγα μόλις χρόνια  πριν.
Δεν ξέρω, εκ των υστέρων, αν η φωνή του Μπακογιάννη θα ήταν τόσο δυνατή και πειστική όσο θα μπορούσε να είχε υπάρξει εκείνη του Άλντο Μόρο στην Ιταλία, με Ευρωπαϊκή εμβέλεια.
Ένα πράγμα ήξερα το 1989, περίοδο που βιοποριζόμουν ως πολιτική αναλύτρια, το ίδιο πιστεύω και σήμερα: θες η ακεραιότητα χαρακτήρα του ανδρός, θες οι Καρπενισιώτικες καταβολές του (οι Κορυσχάδες όπου υπεγράφη η δημιουργία του ΕΛΑΣ στο Καρπενήσι δεν ήσαντε); θες η  Ευρωπαϊκή του θητεία στην Ευρώπη τον καιρό της Χούντας (δεν θες το συμπεθέριασμα με το Μητσοτακέικο, σίγουρα, πλην, προσωπικά, εκτιμώ και την στάση και την πολιτική πορεία της Ντόρας, εκτός περιόδων "οσφυοκαμψίας" ως πρόσφατα με την επιστροφή της στη ΝΔ των παιδιών της Σαμαρίνας, όπως και η "συμπόρευσή" της πολιτικά με το ερπετό που έφερε το όνομα "νεαρός" Καραμανλής, η συνάφειά της, εντούτοις, με τον Μπακογιάννη της πρόσφερε περιθώρια απογαλακτισμού από τον καιροσκόπο και σήμερα μαθουσάλα πατέρα της που εκμεταλλεύεται ακόμη  και στα κοινωνικά δίκτυα την δολοφονία του τότε γαμπρού του ), ο Μπακογιάννης τα φόντα δεν είχε να ηγηθεί, διέθετε όμως την μεγάλη αρετή να εμφυσά φρέσκιες ιδέες. Αυτές δεν άρεσαν στη διεθνή συγκυρία, αυτές υπήρξαν μία από τις αιτίες της δολοφονίας του.
Σήμερα, μετά τη δολοφονία του νεαρού Φύσσα, ας αναλογιστούμε το τότε και τι έχασε η Ελλάδα και, μεταφέροντάς το δημιουργικά στο επώδυνο τώρα, ας αλλάξουμε ρότα, ποτέ δεν είναι αργά για τις κοινωνίες.

http://www.iefimerida.gr/news/123495/%CE%B8%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%89%CE%AF-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA