6/1/21

 https://www.youtube.com/watch?v=5Ppb3Ss6pkc

rrrrraninof

τόσο ήκθερα, τόσο μολόγαγα στα 2 - η μάνα μου μολόγαγε πως είπα πεντακάθαρα το ρρρρρ αλλά το σσσσσ σχεδόν ποτέ, μου έκανε και μαθήματα με τον σιδηρόδρομο- ένα κενό στα πάνω δόντια, μου χάρισε handicap στην άρθρωση- τον έβαζε η Γιακαλού στο ράδιο στο Γ' Πρόγραμμα, λίγο έκλαιγε διότι δεν μπορούσε να τον ερμηνεύσει πια στο πιάνο της.

Με ένα φρέσκο ποίημα της φίλης μου της Κατίγκως, το οποίο μόλις μου απέστειλε:

"Την ώρα της αφύπνισης


Είναι και κάτι νύχτες

που με παρηγορούν προς το ξημέρωμα

Λες και εξημερώνονται

την ώρα της αφύπνισης

τα πάθη

Και κάποτε μου δίνεται η χάρη

να παρατείνω κάποιο όνειρο

καλής ελπίδας

Πότε με μια ζωγραφική στης όρασης το τρίτο μάτι

όπου τα χρώματα συναγωνίζονται τη φύση

Πότε μ’ ένα τραγούδι πρόσφατα ακουσμένο

όπου το σύμπαν γίνεται ηχείο

κι ένα πεντάγραμμο δονείται στην ψυχή μου

Και καθώς φεύγει ο ύπνος απ’ τα βλέφαρα

νιώθω

πως πάλι η νύχτα αυτή με παρηγόρησε

για όλα τα βάσανα της μέρας και του κόσμου

Και υποδέχομαι τη μέρα που ανατέλλει

γράφοντας δυο τρεις λέξεις με συγκίνηση

στης ταπεινής ευγνωμοσύνης το τετράδιο

Κ.Β. 1/2021"

για την αντιγραφή: ©Κατίνα Βλάχου, εκ Κερκύρας ορμώμενη


 




Michelle Gurevich - Goodbye My Dictator