Θάνατος
-Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να{τους} καθαρίζουνε κρεμμύδια. - Καρυωτάκης, Πρέβεζα
Κάμαρα
Σαν πέσει η νύχτα
πληγώνομαι
απ´το σκοτάδι
των ίδιων μου των
ονείρων
Θάβω τις λέξεις
νεκρά μωρά.
Δεν υπάρχει
χρόνος
να δραπετεύσει.
Νεκρή στιγμή
στάζει θλίψη
και πλησμονή.
Όταν σφαλίσουν
όλες οι πόρτες
της λησμοσύνης
και καταδυθούν
τα όνειρα
σαν τα
φαντάσματα,
ο άλλος μου
εαυτός,
ο μαυρισμένος,
να σας κλείσει
τα μάτια
και να βάλει
βάλσαμο
στους καϋμούς.
Ιαν.2011
©ΑΜΑΛΙΑ ΡΟΥΒΑΛΗ/AMALIA ROUVALIS