σσσσσσσσσσσσ

 · 

"Την οργή των νεκρών να φοβάστε..."
(Οδυσσέας Ελύτης - Άξιον Εστί)

http://www.athensvoice.gr/politics/462987_ethniki-tragodia-einai-o-tropos-poy-zoyme

* "εδώ σωπαίνουν τα πουλιά" (...)
-αν δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, σωπαίνουμε, ασουπή φλυαρούντες νεοελληναράδες-

-για να σωθούν, 15 άνθρωποι μπήκαν στο βαρκάκι, 8 μέτρα όλα κι όλα, ξύλινο, δεμένο στο λιμανάκι με βραχάκια μπρος στο σπίτι στενών φίλων, τους αναζητούμε ακόμη, το κτίσμα "άρπαξε" λίγο στην τοιχοποιοία, ο κήπος με πεύκα χάσκει κρεμασμένος, οι φίλοι πρόλαβαν κι έφυγαν, οι δικοί τους φίλοι σε ποιούς ουρανούς αρμενίζουν πια?

σημείωση: τόσο το πυροσβεστικό σώμα, όσο και των διασωστών του ΕΚΑΒ, δεν περιλαμβάνεται στους εργαζομένους με ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά, αυτά μοιράζονται ακόμη πλουσιοπαρόχως σε μανούλες που φεύγουν με 15ετία από Τράπεζες, από ευγενή Ταμεία και λοιπά ευαγή ιδρύματα. To σώμα έχει υποστεί δραματικές περικοπές εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, όχι? Οι άνθρωποι που  φυλάττουν Θερμοπύλας πυρός, εγγράμματοι είμαστε, ενήλικες είμαστε και εις θέσιν να διαχειρισθούμε δικαιολογημένη οργή, οι βραβεύσεις, υποκριτικές, "να σε πνίξω Γιάννη, να σ' αλείψω μέλι", όχι?,-διαχρονικά τα εγκλήματα αυτών που ψηφίζουμε, πατριώτες, όταν πιάσει φωτιά το σπίτι τους εκεινών, των πολιτικάντηδων συλλήβδην, ποιούς θα καλέσουν?
http://www.alphafm.gr/archives/16145 ο ερίτιμος και λαλίστος ως σήμερα κ. Λοβέρδος, να τον χαίρεσθε όσοι ψηφίζετε ακόμη, πώς το είπε ο Μπέκετ: endgame
**δυστυχώς, υπήρξαν καραγκιόζηδες συμπολίτες που ψηφίσαν καραγκιόζο για δήμαρχο Μαραθώνα μία απίστευτη περσόνα. μετέχει σε κυβερνητική σύσκεψη, ο καραγκιόζος και λέει τα καραγκιόζικα μυκονιάτικά του (δεν είναι ο πρώτος, δεν είναι ο τελευταίος, στα διαδίκτυα έχουν απαντηθεί χειρότερες περσόνες και κάποιοι που εκτιμούμε πολύ σιγοντάρουν αυτές τις γελοίες περσόνες, με γαντάκια αλά Πατεράκη, περάσαν και δεν αγγίξαν, οι δικανικές περσόνες, λέμε)** έχουμε σοβαρότερες έγνοιες από περσόνες φυσικά...-μόνο που η συγκεκριμένη περσόνα διαφεντεύει μέρος του Δήμου που έγινε παρανάλωμα-να βοηθήσουμε όπως μπορούμε, να θρηνήσουμε ειλικρινά. το πένθος είναι πάντα μαύρο και η σιωπή δύσκολα ασπρίζει-