23/12/17

Κοίταγες με όλα σου τα μάτια λυτά, όταν δέθηκαν φιογκάκι από αλυσσίδες του συρμού, πέσαμε, ήρθαμε στα ίσα μας, ούτε δεσμά ούτε κρατήματα πια.


Πώς περνάει  ο χρόνος, πώς καίγονται τα χέρια, δύο δάχτυλα φλογωμένα κι αυτά


Φούγκα και παραλλαγή -5
"Όλοι οι ποιητές
μιλούν για το φως
για να κρύβουν όσα φαίνονται"
Μπίλη Βέμη
"Η σκουριά του Μεγαλέξαντρου"














Michelle Gurevich - Goodbye My Dictator