23/12/17

Κοίταγες με όλα σου τα μάτια λυτά, όταν δέθηκαν φιογκάκι από αλυσσίδες του συρμού, πέσαμε, ήρθαμε στα ίσα μας, ούτε δεσμά ούτε κρατήματα πια.


Πώς περνάει  ο χρόνος, πώς καίγονται τα χέρια, δύο δάχτυλα φλογωμένα κι αυτά


Φούγκα και παραλλαγή -5
"Όλοι οι ποιητές
μιλούν για το φως
για να κρύβουν όσα φαίνονται"
Μπίλη Βέμη
"Η σκουριά του Μεγαλέξαντρου"












Οκτώβριος 2012


στις

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...

  • το καλλίτερο παιδί
      όλοι μολογάνε πως ήσουν το καλλίτερο παιδί και διακεκριμμένο μέλος απ' όσους χώρους κι αν πέρασες. Για μέναν, ιδανική συνοδοιπόρος, στ...
  • αντίο θείε Γιαννάκη
      https://www.argolikeseidhseis.gr/2023/01/blog-post_213.html https://www.argolikeseidhseis.gr/2023/01/blog-post_469.html Γιάννης Δουλιγέρης...
  • ΜΠΟΡΑ
    JAN SKÁCEL ΜΠΟΡΑ Θά ’ναι αλλιώς και μην το ρωτάς καθόλου σαν βελανιδιές στης λίμνης το βυθό βουλιαγμένες στο αμίλητο κενό θα σ...