9/3/17

επί προσωπικού εν κοινοποιήσει

**απλοελληνιστί: όσα δεν είχε ο διάολος....**
*όσο και να θέλει κανείς να διατηρήσει την  ψυχραιμία του, όσο κι αν απέχει από μέσα, έτσι και μπει βλέπει τα εξής χαριτωμένα:
η Γιάννα, η "δική" μας Γιάννα, εξανέστη, λέει,διότι με εντολή του γελαστού παιδιού (που τόοοοοοοοοοοσα έκανε γιαυτόν) της αφαίρεσε λέει το διπλωματικό διαβατήριο, η "δική μας" Γιάννα, ένα αβυσσαλέως φιλόδοξο και τίποτ' άλλο όν -δύσκολο να την ονοματίσει κανείς γυναίκα, πήγε και τύλιξε με όλα τα απεχθώς υπάρχοντα πέπλα Σαλώμης έναν μπούλη για να νεμηθεί τα φράγκα του, θύμωσε, η Γιάννα μας, από τη Νέα Υόρκη και το Γκστάαντ του σκι όπου νέμεται όμορφα τις δικές μας δημόσιες καταβολές φόρων.
-Γύρνα να σε δω, είπε η Τέλμα μου για το νέο ταγιέρ κεραμιδί, ντρέπομαι που λέω πως με πήγε ο Γιάννης μας στη Μεγάλη Βρεττανία για την παρουσίαση της Ελλάδας ως χώρας των Ολυμπιακών αγώνων, ντρέπομαι για τη χειραψία μαζί της, ακόμα σκουπίζω το χέρι μήπως λευκάνει, όπως και το 2004, στο γραφείο Τύπου των Ολυμπιακών αγώνων, ένα μπουρνούζι με το σήμα των αγώνων ξέμεινε στη ντουλάπα, τότε έπλεε σε θάλασσες, ακόμα ντρέπομαι, ίσως αυτή να υπήρξε η μόνη δική μου γκλαμουριά.-δεν είμουνα 45, πάω στη θεία και της λέω: "ο γυναικολόγος μου σύστησε ορμόνες για να μην πάρω και κιλά", απάντηση της θείας που είχε καταντήσει σοφή: και τι είσαι, παιδί μου, μοντέλο, ηθοποιός ή η Γιάννα? αχ, θεία, πάνσοφη, με τα μποτοξάκια τους όλες... Σ' ευχαριστώ.
Και συνεχίζω να ακούω και να θυμάμαι ότι κάτι αλήτες (τον ήξερε κανείς πριν από τη μάνα του, αχ ατέλειωτε Γιώργη Κατσιφάρα, υπουργέ δήθεν του πανελλήνιου σοκ) Τσουκαλά, τον είπαμε, εισπράττει και ως σημερινός ΓΓ των Τσιπραίων (ευτυχώς, καμμία σχέση με τον δάσκαλό μου Κωνσταντίνο Τσουκαλά), έφυγε από την  ΕΤΕ με εφάπαξ 900 χιλιάδες ευρά, έτσι, 900 χιλιάδες ευρά. Και λένε σήμερα τα μέσα πως Γ. Δ/ντής του "μαστιγώστε με την κάθε μέρα" Μουζάλα, έφυγε με 800 χιλιάδες ευρά διότι έτσι... και το ΓΛΚ, δεν ξέρει, δεν γνωρίζει, μόνο πιστοποιεί και πληρώνει. Του λοιπού, ημείς, αν επιζήσουμε δηλαδή, αναμένουμε επιστροφή εφάπαξ 8 χιλιαρικάκια, έτσι, ε, να μην αναφωνήσουμε: "άτιμη κενωνία"?

γιαυτό λέω: κλεισμένοι στο κουκούλι μας να γράφουμε διότι δεν υπάρχει ούτε σωτηρία ούτε ψυχή να σώσουμε...
αλλά πάλι, όταν διαβάζεις από κάποια άλλα μέσα κάτι σαν το παρακάτω, λες, δεν χάθηκε η ελπίδα. Αν όχι για τις δικές μας γενιές, τουλάχιστον για τις αμέσως επόμενές μας.
Αυτό το παιδί, άντρα ολοκληρωμένο πια, το είχαμε ξαναχαρεί με τις καλοδομημένες απόψεις του τότε, στην Κυπριακή κρίση χρέους, δεν μας απογοητεύει, θυμίζει το γνωστό ποίημα του Κίπλιν "αν". 100 τέτοιους να είχαμε (έχουμε πολλούς περισσότερους, ευτυχώς) κάτι θα μπορούσε να γίνει σε αυτή τη χώρα, πιό Ελλαδίτης από πολλούς Έλληνες:

https://www.kar.org.gr/2017/03/09/akous-eki-we-blame-you-ilithie/

μπράβο παλληκάρι!

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...