Alda Merini, da “La Terra Santa” 1983

Io sono certa che nulla più soffocherà la mia rima,
il silenzio l’ho tenuto chiuso per anni nella gola
come una trappola da sacrificio,
è quindi venuto il momento di cantare
una esequie al passato.

Βέβαιη είμαι πως τίποτα πια δεν θα καταπνίξει τη ρίμα μου,

τη σιωπή την έκλεισα για χρόνια στο λαρύγγι

σαν παγίδα θυσίας,

κι έφτασε, άρα, η στιγμή να υμνήσω

μια κηδεία του παρελθόντος.

Άλντα Μερίνι: «Η Αγία Γη», 1983

απόδοση: ΑΡ

*η φωτό και η απόδοση του αποσπάσματος από το ποίημα: Ευαγγελία Πολύμου, ιταλομαθής, μεταφράστρια μεταξύ τόσων άλλων Ιταλών ποιητών της Άλντας Μερίνι*