16/11/16


με μία μπεζ γκαμπαρντίνα



ζμπρώχνοντας με στήθος και με γόνα, στα ίδια και χειρότερα είμαστε...




όσο ζούμε, η μνήμη ορθή

http://fractalart.gr/pepi-rigopoulou-interview/http://fractalart.gr/pepi-rigopoulou-interview

* τόσος λόγος γίνεται και θα γίνεται γι' αυτό το "πεθαμενατζήδικο" που έχει καταντήσει η εξέγερση του '73, χρόνια πια...
-Θυμάμαι τον Γιώργο τον Φιλιππάκη, στην περιφρούρηση, όταν μπαινοβγαίναμε από την κύρια Πύλη, και τον Νίκο, από την ΑΣΟΕΕ, με το κόκκινό του πουλόβερ,συμφοιτητή και πολύ φίλο παιδικού μου φίλου, τον τραβήξαμε στα ενδότερα να μην δίνει στόχο. Όταν μας φυγάδευσαν οι Λοκατζήδες, οι πιο "εντάξει", να τα λέμε κι αυτά, από την πύλη της Τοσίτσα, με έπιασε απ' το χέρι από τη μια και τη Σοφούλα τη Γιαννάτου από την άλλη και τρέξαμε στα στενά, στη τρεχάλα, πέσαν τα γυαλιά της Σοφούλας κι ήταν σαν τυφλή, στην ΕΣΑ της έφερε η μητέρα της, η κυρία Κατερίνα, τα άλλα της γυαλιά, γέλια, τότε- Για την ιστορία, ο Νίκος γλίτωσε τη σύλληψη-.

Η γενιά μας, ξεπουλήθηκε ωραιότατα κατά τα 2/3. Κάθε τέτοια μέρα ανασύρονται διάφοροι να πούνε στα ΜΜΕ τη δική τους "ιστορία",
εδώ ας πω τη δική μου ιστορία, για τον Γρηγόρη τον Κολλιτσίδα, τότε ΠΠΣΠ και μετέπειτα ΚΚΕ Μ-Λ, ένα παλληκάρι δυό μέτρα γίγαντας, γεροδεμένο και αψύ,μ' έναν ιπποτισμό που ξάφνιαζε,  2 έτη μεγαλύτερον -είμουν στο α' έτος, μέλος του Ρήγα Φεραίου- αναπληρωματικόν στην Συντονιστική από την Πάντειο, με σήκωνε στους ώμους του για να ακούγεται καλλίτερα η φωνή μας, η δική του ήταν βροντερή, οι καλοί πεθαίνουν νέοι, αιωνία του η μνήμη.

https://ellinikanea.gr/2012/11/20/%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AE-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%8C%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5

από τον κατάλογο των "τακτικών" μελών της Συντονιστικής λείπουν η Σοφούλα η Γιαννάτου από την Οδοντιατρική Αθηνών, ο Νίκος ο Καρούζος και ο Γιάννης ο Τζώρτζης από την Πάντειο, ο Ανδρέας ο Νεφελούδης από την ΑΣΟΕΕ και η Νάντια η Βαλαβάνη, ομοίως, η Ιωάννα η Καρυστιάνη κι ο Γιώργος ο Βερνίκος από τη Νομική, ο Διονύσης ο Μαυρογένης, ο Στέφανος ο Τζουμάκας, ο Αλέκος ο Αλαβάνος,ο Γιώργος ο Σταματάκης, οι αδερφοί Αναστασάκοι, ο  Γιάννης ο Δρόσος, ο αείμνηστος Γιώργος Γράψας που ίδρυσε τη ΝΑΡ στη δεκαετία του '90 φεύγοντας από το ΚΚΕ, και πολλοί-πολλοί άλλοι (οι συνελεύσεις μας είχαν εκλέξει 2 μέλη στη Συντονιστική και 2 ή 3 αναπληρωματικούς, στη δική μας Σχολή υπερτερούσε ο "Ρήγας", οπότε, από κει ο Νίκος ο Καρούζος (απ' τ' Άργος, δικηγόρος ως σήμερα εκεί, συνέβαινε να υπήρξαν κι οι δικηγόροι πατεράδες μας φίλοι και συνοδοιπόροι της εποχής πριν από τη Χούντα), α' αναπληρωματικός ο Γρηγόρης Κολλιτσίδας, β' ο Γιάννης Κουρμουλάκης, δηλώνοντας ανένταχτος αλλά πιο κοντά στην Αντι-Εφεε τότε και γ' αναπληρωματικός ήταν ο Στέφανος Παπαγεωργίου, πάλι από τον "Ρήγα", ακόμη καθηγητής Ευρωπαϊκών Θεμάτων στο σημερινό Πάντειο.



** από τη Σχολή μου ήταν ο Γιώργος ο Σαμούρης, φοιτητής παλιός, στη  δεκαετία του '80 μαζευτήκαμε οι Παντειακοί και αποτίσαμε ελάχιστο φόρο τιμής.

-λίγη από μία κάποια ιστορία που είναι όμως σαν των πολλών νέων τότε παιδιών-



(…) Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή
δεν ξέρω πια να μιλήσω μήτε να συλλογιστώ·(..)


Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...