Feeling γυναικών

(...) "Μία φάρα από μάγισσες" (..) Η Μικρασία, η μικρή Ελλάδα, οι μνήμες γυναικών, σκυμμένες πάνω από τα ραψίματα, η ανάκληση μνήμης από τον Παπαδιαμάντη (η Νοσταλγός...)...
Ένας θαυμάσιος μονόλογος, μία συγκλονιστική Τότα Σακελλαρίου μες την απόλυτη λιτότητα της απόδοσης, μία απόλαυση που χάρηκαν οι παρευρεθέντες:

«Κι έλεγε η κυρά εκείνη η λεγάμενη – κλαίγοντας μάλιστα στην αγκαλιά της Ελισσώς – ότι αυτό της είχε πει ο αρχοντάντρας της, Εσύ και που πεθαίνω, να μη νοιάσκεσαι – εγώ σε πήρα, και για πάντα θα σε ντύνω, εσύ με πήρες, και για μένα θα ξεντύνεσαι. Εγώ τα άκουγα αυτά και μου πιανούταν η ψυχή, κρίμα την έμμορφη τη μέση της, κρίμα τις γάμπες έλεγα, κρίμα μια τέτοια πάπια να πάγαινε αχάιδευτη. Αλλά, ότι ο άντρας της τη φρόντισε σωστά, αυτό να λέγειται: κάμποσα χρόνια αργότερα, της έφτιαχνα εγώ το λαχουράκι, κυκλοφορούσε η κυρούλα σα να μην είχε χάσει το κορμάκι της το μπούσουλα, κι ας ήτανε μικρή-μικρή, την πάγαιναν τα ρούχα σαν τη φρεγαδοπούλα κι η αγάπη του αντρός της την ταξίδευε».

https://olviapapailiou.wordpress.com/2015/03/24/%CE%BF%CE%B9-%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%AD%CF%81%CF%83%CE%B1%CF%82-%CE%AD%CE%BD/