Λόγος άλογος

 

Νερό δροσερό

καίει τα σωθικά μας

δικά σου

ή δικά μου;

δεν θα 'ναι από δάκρυα,

φαντάζομαι\

ούτε από φωτιές,

βέβαια.

Σίγουρες οι πέτρες,

κι όμως,

αστοχούν

το δοξαπατρί της νύχτας.

ατάλαντες οι προσπάθειες

του νου

να καταποντίσουν

την αίσθηση

του εμείς.

Δεν υπάρχουν παραδόσεις/

μόνο ντελίβερυ.

Η διεύθυνσή σας;

14/10/2012



Νυχτερινή περιπλάνηση 

Τα φώτα στην Ιερά Οδό

κυλούν τα μάτια μου

 

Τα βήματα

στην Ιερά Οδό

 

ψáχνουν τα δÓντια σου

 

να πονέσουν

τις αρθρώσεις

να πληγώσουν τις πίσω αισθήσεις

Ακροστοιχίζονται

οι πειρασμοί μου

εμβολίζονται τα θέλω σου.

Τα φώτα στην Ιερά Οδό

 

φτιάχνουν σημάδια

για το τιμόνι μου

 

να μην πέσω πάλι\

 

\σε ξέρες./

 

Τα φώτα στην Ιερά Οδό

γίνονται Βαρδάρης

κείνη τη νύχτα

που έγδερνε

τα φιλιά

μαστίγωνε το δέρμα μας

κι έχυσε τα μάτια μας

 

στις σπασμένες ράγες του τραίνου

γέρικα στηριγμένες,

\δεκανίκια

στα παλτά./

 

Τα φώτα στην Ιερά Οδό

σηματοδοτούν

νοσταλγία

σε κρύα πλακάκια

 

ασπρόμαυρα

 

αλλοτινών καπηλειών

με αποκριάτικους χορούς

 

κι ένα σκαλοπάτι

 

στο έμπα της μνήμης

 

\-μάρμαρο βουλιαγμένο- /.

\τ' ακούς-?

Τα φώτα στην Ιερά Οδό

μπήκανε στον κόπο

 

να χώσουν τα βήματά μου

σε καλούπια,

                                 κόκκος

 

στο πηλοφόρι

 

                                 ίσαμε να χτιστεί

 

                                              κι ο όροφος

στον ουρανό.

 

Τα φώτα στην Ιερά Οδό

 

με πήγανε

 

σε κείνη την ταβέρνα

                      με νταλικέρηδες

                                                   κερνάγανε φιλικά

 

                                                                            τα κορμιά τους.

 

Τα φώτα στην Ιερά Οδό

 

μου ξέκαναν

 

την ελπίδα

                                           
                                                                     για φρέσκιες  αισθήσεις.     

Φλεβ. 2012

 © AR