πρέπει να ήταν καλοκαίρι του 1977 ή 78, στο νέο σπίτι στο άνω Μαρούσι, μου είχαν δώσει προσωρινά ένα δωμάτιο, είχαμε βάλει το ημίδιπλο κρεβάτι του παππού του Κώστα, ήμουν λοιπόν ξαπλωμένη κι άκουγα από το Γ' Πρόγραμμα την Λιλιπούπολη όταν η μάνα μου μίλαγε με την κολλητή της την κυρία Κατερίνα Καθοπούλη, γυναίκα του δημοσιογράφου Γιαννάτου, οπόταν η μάνα μου μου φώναξε, "σε θέλει η Σαββίνα" ήταν που λέτε το Σαββινάκι στο τηλέφωνο για να μου πει να ακούω την Λιλιπούπολη, όπου μόλις είχε βγει, κανονίσαμε για την Πλατεία Μαβίλη -ως σήμερα, η χαλκέντερη ζώσα κυρία Κατερίνα ζει εκεί, παραδίπλα πάντα και η Σαββίνα και η μεγαλύτερη αδερφή της Σοφούλα. Τότε, γνώρισα τον Νίκο Κυπουργό.