Σόλωνος 98α είναι ένα μπαουχάους σπίτι, πριν από την Θεμιστοκλέους,όπου ένα φαρμακείο ως σήμερα, στην δεκαετία του '60, ο ακάλυπτος, όπου και το δωμάτιό μου, έβλεπε στον δικό τους ακάλυπτο. Μέναν τότε εκεί δύο κορίτσια, που είχα συμμαθήτριες στο Αρσάκειο, περνούσαν και με πέρναν για να πάμε στα κάγκελα του Χημείου στην Χαριλάου Τρικούπη, απ' όπου περνούσε το σχολικό μας, 07.05' επακριβώς. Την Μένη ξαναηύρα πριν τρία χρόνια σε κάποια συνάντηση... Μετά τον Σεφέρη, εκείνης της γενιάς, ο Ελύτης υπήρξε θαυμάσιος δοκιμιογράφος, το ποιητικό του έργο έχει αποτιμηθεί, δεν μου αναλογεί:
https://www.youtube.com/watch?v=H5Qujijaf8E το φως του Ελύτη, όλη η Ελλάδα...
και αυτό το τραγουδάκι του υπέροχου Δημήτρη Λάγιου-τόσο αδικοχαμένου- όπου ο Ελύτης δεν παραμελούσε κανένα κοινωνικό αμφίστρωμα, πολλώ δε μάλλω τα παιδάκια μας, με αυτό έχω νανουρίσει τα δικά μου, τι υπέροχο αυτό το κοράσιον, πολυταλαντούχο και πανέμορφο στην θωριά μας...
https://www.youtube.com/watch?v=1ZY4__7SC1E
