τα καταφέραμε, για την ακρίβεια, ο Κώστας, ο επίμονος κηπουρός της πόλης μας, αυτοί οι αλητήριοι μεσοδεξιοί της yes men που τους τελευταίους καιρούς την έχουν δει ναπολέοντες εκ Χελίου ορμώμενοι -για τους μη Αργολιδείς, Χέλι=Αραχναίον, χωρίον του υψηλότερου βουνού της Αργολίδας, βγάζει λίγο λάδι, από ελιές σε πεζούλες και λίγο κατσικίσιο τυρί από λίγες κατσικούλες...
Με την εξαίρεση του Μελίδη, τότε ΠΑΣΟΚ και του Χαραμή-ΠΑΣΟΚΟ_ΚΚΕες, όλοι δεξιοί ως ακροδεξιοί, ο σημερινός Δήμαρχος, εκτός του να μας ασπάζεται την δεξιά όταν μας συναπαντά και να έρχεται να διαβάζει ποιηματάκια, ο ευαισθητούλης, συν-βοηθεία των ψιλοακροδεξιών της παράταξής του, βάλθηκε να: κάνει μαρίνα διεθνών προδιαγραφών το κομμάτι της Παραλίας όπου βολτάρουν οι Αναπλιώτες εδώ και πολλούς αιώνες, αν και ως τέτοια μαρίνα έχει οριοθετηθεί με την τελική μελέτη του 2018 στο πέρα πάρκιν, μετά τα βαγόνια του σιδηροδρομικού σταθμού, ήτοι, πριν από το κτήριο της ΔΕΗ' από πρόπερσι, πάλι πέσαν βράχοι στον Γύρο της Αρβανητιάς, προς την Παναγίτσα μεριά, ακόμη να πάνε οι Δημοτικές υπηρεσίες να μαζέψουν τα βράχια και να αποκαταστήσουν την δίοδο, κλασική βόλτα όλων των Αναπλιωτών' αντί να λύσει το μέγα πρόβλημα της κυκλοφοριακής συμφόρησης τελείως περιφερειακά, όπως εδώ και 10-δέκα συναπτά- χρόνια είχαμε προτείνει ως παράταξη της "άλλης πρότασης" στον Δήμο, κάνει περιφερειακή στον κόμβο της Πολυζωΐδου και πέρα πάρκιν της Παραλίας, ρίχνοντας τσιμέντα παντού, τσιμεντώνοντας, ρε, φίλε, παντού.
τον Μάιο του 2019 έπεσε ένα κομματάκι από την μετόπη της Βιβλιοθήκης, αντί να στείλει ο Δήμος τους εργάτες του να κάνουν ένα ψιλομερεμέτι, χαθήκαμε στην Πολεοδομία, το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Πολιτισμού, κλπ αηδίες. Η κεντρική είσοδός της Βιβλιοθήκης παραμένει κλειστή. 1 και μισό χρόνια μετά, μάλιστα-
Ο σημερινός δημαρχούλης, ο καϋμενούλης μπασκεμπωλίστας, αχρειστούλης, είπε να δώσει νέα δωράκια σε 10, αριθμός 10 μαγαζά ένθεν κακείθεν του Πάρκου μας, δεν μας φτάναν τα θηριώδη πεζοδρόμια που έφτιαξε ο Αρκάς Τσούρνος, ο και είπε να μας κάνει Κυανή Ακτή φυτεύοντας ένα σωρό φοίνικες στην Παραλία κι όπου αλλού βρει, ξερριζώνοντας τις πατρογονικές μας πικροδάφνες, αλλά, βρεθήκαν καμπόσοι άχρηστοι μηχανικοί του Δήμου να προτείνουν τσιμεντοποίηση του Πάρκου, δηλαδή, το μεγαλύτερο μέρος του Πάρκου, πολλών στρεμμάτων, να τσιμεντοποιηθεί, προς όφελος των μαγαζών, να επεκταθούν κι άλλο τα τραπεζοκαθίσματα, λες και δεν τους ήσαν αρκετά, και το κυριώτερο, να χτιστούν και μερικές κερκίδες, τσιμεντένιες, εννοείται, δήθεν για θεατράκι, όπου το θεατράκι του Σταθμού, κυριότητος του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, της κυρίας Νανάς Παπαντωνίου, ιδίοις εξόδοις αυτής εδώ και 40 χρόνια, κείται 20 μέτρα πιο μέσα. Αφού φάγαμε τα λυσακά μας εδώ και δύο χρόνια, ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ, -Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΠΑΥΛΟΣ με ονοματεπώνυμον- με απόφαση και του ΚΑΣ-ομοφώνως, και του Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων: το Πάρκο τ' Αναπλιού κηρύσσεται νεώτερο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Για να επιτευχθεί το έργο τους της τσιμεντοποίησης, σκοπίμως παραμελούν το Πάρκο εδώ και καιρόν πολύ -με τα θολά μου γεροντικά ματάκια το είδα πριν 1 μήνα-, το αυτόματο πότισμα δουλεύει μόνο γύρω από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, 2 από τις βάσεις στα τέσσερα κανόνια είναι σπασμένες και ουδείς ενδιαφέρθηκε, 2 από τα κανόνια, σπασμένα, πεσμένα καταγής' φώτα, πουθενά, φωτισμός, ένας (1) προβολέας συμβατικού φωτισμού στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη, τον καιρό του led, συμβατικός φωτισμός, ρε φίλε, oh yes!!' το υπόλοιπο του Πάρκου, παραδομένο στην αθανασία της ξηρασίας, δέντρα απότιστα, παρτέρια ξερά, λουλούδια πουθενά, πού? στο Πάρκο μας, πνεύμονα ανάσας με τους πανσέδες και τους μενεξέδες του, τις τριανταφυλλιές και τα πεύκα του, τα κυπαρίσσια του και τα κλουβιά με εξωτικά παραδείσια πουλιά, τους παπαγάλους να κόβουν βόλτες, το μικρό υδραγωγείο με τα ψαράκια του, τον μικρό ζωολογικό του κήπο με κουνελάκια, μικρά χοιρίδια, την λιμνούλα με τις πάπιες της. Σκοπίμως τα άφησε ο καλός κύριος Χελιώτης μπασκεμπωλίστας να πεθάνουν, για να πει πως :"ορίστε, όλα πεθαμένα, ποιό Πάρκο? καλλίτερα στους μαγαζάτορες, να βγάλουμε κανένα φράγκο ως Δήμος", βαρεθήκαμε να τον αντιπαλεύουμε αυτόν, αλλά και ΟΧΙ, θα αντιπαλεύουμε ως να δικαιωθούμε, ως προχθές για το Πάρκο μας. μία μεγάλη νίκη της πατρίδας μας, μία ανακούφιση για μας τους παλιούς αναπλιώτες: διαβάστε, παρακαλώ:
Το Πάρκο Κολοκοτρώνη κηρύχθηκε μνημείο
Μια τεράστια επιτυχία του “Ανάπλι εμπρός!”
Η Δεκάτη Δεκεμβρίου 2020 ήταν μια σπουδαία ημέρα για το Ναύπλιο, για την
ιστορία μας, για την κληρονομιά που μας άφησαν οι παλαιότεροι Το Πάρκο των
αναμνήσεών μας, το Πάρκο της καρδιάς μας πρόκειται να κηρυχθεί ως ιστορικό
μνημείο σύμφωνα με την χθεσινή κοινή απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων
Μνημείων και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (και των δύο!!!!)
Εύγε στα μέλη τωνΣυμβουλίων που έπραξαν αυτό που έπρεπε.
Πλέον ουδείς θα διανοηθεί να μελετά να ρίξει μπετά στο Πάρκο και να
μικρύνει τον χώρο πρασίνου
Ήταν πριν από τρεις μήνες όταν μετά από προσφυγή του “Ανάπλι εμπρός!”
ακυρώθηκε και για δεύτερη φορά η μελέτη του Δήμου για την “ανάπλαση” του Πάρκου
(ήδη είχε ακυρωθεί και πάλι μετά από προσφυγή μας), που δηλώσαμε ευθαρσώς ότι
εμείς εγγυόμαστε ότι το Πάρκο μας θα σωθεί.
Δεν είπαμε λεπτομέρειες, όμως ήδη είχαμε αποστείλει στις αρμόδιες υπηρεσίες
αίτημα προκειμένου να κηρυχθεί το Πάρκο Κολοκοτρώνη μνημείο της νεώτερης
ιστορίας μας.
Και δεν ήταν μια απλή αίτηση. Σιωπηλά, αλλά μεθοδικά είχαμε ετοιμάσει πλήρη
φάκελο με όλες τις τεκμηριώσεις (ιστορική, φυτοτεχνική, αρχιτεκτονική,
φωτογραφική). Πολλοί Ναυπλιώτες, αλλά και φίλοι του Ναυπλίου ανιδιοτελώς μας
βοήθησαν. Οι μηχανικοί μας, οι αρχιτέκτονες, οι γεωπόνοι και ο άνθρωπος που
κατέγραψε ένα-ένα όλα τα φυτά, οι ιστορικοί μας, οι αρχαιολόγοι, οι νομικοί που
μας συμβούλεψαν. Αυτοί που βοήθησαν στην φωτογραφική αποτύπωση που συνόδευσε
τις φωτογραφίες του παρελθόντος.
Όλους τους ευχαριστούμε για την μεγάλη βοήθεια.
Το Ναύπλιο πρέπει να τους ευχαριστεί. Διότι σώθηκε ένα σπουδαίο μνημείο
Η τοπική κοινωνία, όλη η πόλη, οι φίλοι του Ναυπλίου παντού στην υφήλιο
πρέπει σήμερα να πανηγυρίζουν και να νιώθουν ευτυχείς
Όμως πρέπει να το πούμε και εμείς: Σαν μέλη της παράταξης είμαστε απόλυτα
δικαιωμένοι.
Μετά τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού ευχαριστήσαμε το 20% των
πολιτών που μας προτίμησε, δεσμευτήκαμε και για κάτι παραπάνω Ότι ως παράταξη
θα αγωνιστούμε για τα κοινά συμφέροντα όλων ανεξαίρετα των Ναυπλιωτών. Όχι
μόνον για όσους μας ψήφισαν
Και πιστεύουμε ότι αυτή την δέσμευση την κάναμε πράξη και με τους αγώνες
μας για την διάσωση του Πάρκου.
Ειλικρινά πιστεύουμε ότι στο θέμα αυτό εκπροσωπήσαμε με όλες μας τις
δυνάμεις τουλάχιστον το 99% των Ναυπλιωτών.
Ίσως και παραπάνω. Ποιος θέλει τσιμεντένιες κερκίδες σε ένα Πάρκο -
μνημείο; Και στο κάτω κάτω της γραφής γιατί να δαπανήσουμε σημαντικά ποσά για
κάτι τέτοιο.
(Σε λίγες μέρες θα αποκαλύψουμε μία ακόμα είδηση για το Πάρκο που θα κάνει
σεισμό στην πόλη. Να μας διαβάσετε)
Ανάπλι εμπρός!
Και να ξανα~αναστήσουμε το περίπτερο του
Μανιταρά, σαν μικρό ελβετικό σαλέ, πάλι στο πράσινο και το καφέ, και να
βρεθούν, λέει, κάποιοι να το ξανακάνουν καφενείο με τσίγκινα τραπεζάκια και
μόνο υποβρύχιο, βυσσινάδα και λεμονάδα, άντε και σουμάδα, πικρό νερατζάκι και
κεράσι γλυκό. Μπράβο σε όλους σας/μας
- η φωτό από την Ομάδα μας Παλαιών Φωτογραφειών του Ναυπλίου-, έχει και το δικό αρχείο ουκ ολίγες,φτιάχτηκε στο βάθος του Πάρκου και πρωτολειτούργησε το 1920, σαν μικρό ελβετικό σαλέ, βαμμένο πράσινο σκούρο και με σκεπή καφέ σκούρα, μέσα χώραγε 8 τραπεζάκια τσίγκινα, των αδερφών Μανιταρά. Σέρβιρε καφέ τούρκικο, βυσσινάδα και σουμάδα, λεμονάδα -όλα σπιτικά- μπύρα, ούζο Καρώνη και τσίπουρο απ' Αργος, μεζεδάκι. Γλυκά του κουταλιού. Κατεδαφίσθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 80,μεγαλείο θα ήταν να ξανά~αναστηθεί!!! Διότι εμείς έτσι την θέλουμε την πόλη μας, όχι με στείρα νοσταλγία, πλην, με δημιουργική δημιουργία, το εννοούμε, είμαστε πείσμονες και θα πετύχουμε όσους στόχους έχουμε βάλει ως παράταξη του "Ανάπλι, εμπρός" και πολλούς νέους στόχους, έγνοια μας, η βελτίωση της πόλης επί καλώ και προς όφελος όλων των πολιτών της, μας ψήφισαν ή μη. Φύγαμε!!!
