(...) Να πάμε λοιπόν στην ρευστή αχλύ τής τότε
Αλεξάνδρειας, ν’ αναρριχηθούμε επικίνδυνα στον Φάρο, να ξορκίσουμε τον
ακατέργαστο φόβο και τα διάφανα γρέζια, τη μεγαλοσύνη σαν τον κολοσσό της
Ρόδου, να πλεύσουμε στη Μεσόγειο της Κορνίς, δροσοσταλίδες στη Μαρεώτιδα,
ν’ αγναντέψουμε τις φελούκες, τα νάι, λευκά
πανάκια στο βαθυγάλαζο, να χαθούμε στα χαμοσόκκακα στο Ράμπλι, να συρθεί και
πάλι ο αταβιστικός μας πρόγονος στη σκιά του-.
Αργή πορεία των Βερβερίνων στο σαχάρειο
κίτρινο, σπάει από τα άσπρα των Τουάρεγκ, προελαύνουν με καλπασμό για τη φιλική
συνάντηση και ομού τσάι γλυκό στη φυλλωσιά της όασης. (...) -extract-
-all rights reserved
© AR 2011-
-του Γιάννη, για τους στίχους του και τα χρόνια μας-
-του Γιάννη, για τους στίχους του και τα χρόνια μας-
