4/12/18

555 what this could mean?....

25η ώρα

Περπάταγες γυμνά
και δεν είχα
κλαριά να σκεπάσουνε
το μυαλό σου.
Περπάταγες σιγά
και κράταγα απ’ το χέρι
το παιδί να συνταιριάξουμε
βήματα, σκεπασμένοι
από βλέμματα συμπάθειας,
τα μικρά παιδιά συγκινούν,
έτσι δεν λένε οι ανθολογίες;
Αφήσαμε το χέρι,
μεγαλώσαμε πια.
Ξέχασα πώς περπατάς
Δεν θυμάμαι αν χρειάζεσαι
σκέπασμα.
Το όλον: ταινία 24 ωρών.
Έφτασε η 25η-
Εκείνες τις θάλασσες
τις θυμάσαι
ή να γυρίσουμε την ταινία πίσω;
Άσε,
Νέα, μοτέρ, πάμε. κλακέτα 25η ώρα,
σκηνή α’, λήψη β’ –φύγετε όλοι από τη μέση,  είπαμε, τώρα!!!-
(απ’ το σκρίπτ: προσοχή στον  βηματισμό!!).
*περιλαμβάνεται στο e-book σε μία ανθολογία που επιμελήθηκε ο Γιώργος Ιατρίδης το 2014*

-για κάποιον που μόνο περήφανη με κάνει κάθε που κάνει μία κίνηση, όταν ήταν μικρούλης-μικρούλης, κράταγε με τα δύο χέρια την μηχανή μην του πέσει, Bolex, με τριπλό φακό και φυσούνα κοντή, κάθε που βρισκόμαστε, ρωτάει: " η Bolex ζει"? ζει, κι εσύ μικρέ που μεγάλωσες, να ζεις να σε χαρώ


https://www.youtube.com/watch?v=5Jj3wZVc7nw

https://www.youtube.com/watch?v=SboRijhWFDU


Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...