https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B1_%CE%9B%CE%B9%CE%AC%CF%80%CF%80%CE%B1
κρατάω πάντοτε από κείνην: "τα φώτα, πού να βάλουμε τα φώτα", την τύφλα μας ξέραμε, της έχω στείλει στο υπερπέραν ένα απλό ποιηματάκι:
Σκηνοθεσίες
‘Όταν δεν έχουμε
λεφτά, αντοχές,
εφόδια
να σκηνοθετήσουμε
τους άλλους
-Λείπουν τα φώτα,
λείπουν τα φώτα,
πού θα μπούνε τα
φώτα;
σκηνοθετούμε
τους εαυτούς μας
είναι πιο βολικό-
Μας έρχεται και
φθηνότερα.
«Αυθάδεια να διασπαθίζεις το παρελθόν μου»
«Οι ηλικίες
κηδεύονται προς τα πίσω», «Δε διαλέγεις τον τόπο που γεννιέσαι. Όμως το τοπίο
του θανάτου σου μπορείς».