ΕΠΕΤΕΙΟΙ

·       Τάσος Λειβαδίτης

ΤΕΡΕΖΑ

"Εκείνο το βράδυ γύρισα ανήσυχος, "Τερέζα" φώναξα, τίποτα,..."
έψαξα τα δωμάτια, κατέβηκα στο υπόγειο "που είναι η Τερέζα;"
ρώτησα, "πέθανε, είπε κάποιος - την κηδέψαμε χτες", "ηλίθιοι,
φώναξα, σας ξεγέλασε, δεν ξέρετε τι μεγάλη πουτάνα ήταν" κα-
νείς δε μίλησε "μα πως μπορεί ένας άγγελος να πεθάνει" είπα
κλαίγοντας.

Άνοιξα το παράθυρο και πράγματι εκεί στο βάθος τ' ουρανού
έλαμπε η Τερέζα σαν άστρο.

Από "Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου"

Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου

 
ΤΕΡΕΖΑ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΡΟΥΒΑΛΗ ~ ποιήτρια

(γεν. 4 Οκτωβρίου)

ΟΥΚΕΤΙ

Ουκέτι

τόπος,

χρόνος,

χρήμα,

δύναμη

δημιουργίας.

Έλος.

Τέλος.

(+1985)

Τι θυμάμαι πιο πολύ απ' τη μάνα μου: σίγουρα μια φωλιασμένη αγκαλιά, ζήλευαν άλλοι, κι όμως,  μια άσπρη μπλούζα πάμψυχρη, στο ιατρείο  να μπαίνει και να βγαίνει, να μας επιβλέπει και μην,  να είναι αλλά κυρίως  να μην είναι, κατεβαίνοντας την πέτρινη εσωτερική σκάλα στο σπίτι μας στο Ναύπλιο μια φορά, αυτό ναι, πεντακάθαρα,  ~ θα είμουν 8 ή 9~ με κράταγε απ' το χέρι, τραγούδαγε με την περίφημη σοπράνο φωνή της: "χέρι χέρι σε πηγαίνω και με πας": και όλα αυτά: http://youtu.be/YBJLMV-OtgY
Αυτό θυμάμαι πιο πολύ από τη μάνα μου, γιατρό, φευγάτη στην Αθήνα 2 στις 3 τη βδομάδα (ήταν πανεπιστημιακή), να είναι και να μην είναι, η μάνα μου, Τερέζα, να είναι με τον άντρα της, να είναι πανέμορφα ντυμένη για μια απλή κάθοδο στην Παραλία, να είναι με τα παιδιά της, εμάς, να είναι με τους φίλους της, να είναι με τους συντοπίτες, σε όλους, λατρεμένη, όμορφη, άξια, ταλαντούχα, ποιήτρια, αν είχε ζήσει, στις 4 Οκτωβρίου 2013 θα είχε γίνει 95 χρονώ, ευτυχώς για κείνην και για όλους, την έκανε εγκαίρως, τέτοιοι άνθρωποι  δεν πρέπει να καταντούν να τους τρέχουν τα σάλια και να γίνονται ανήμποροι, μου εύχομαι το  ίδιο...