ΓΙΑΤΙ, ΕΤΣΙ...

Πάλι του συρμού ο μπάρμπας, καλό αυτό.

Μικρός, στην αγκαλιά της γιαγιάς μου, Μαρίκας Μακρυπουκάμισου (μετ' έπειτα Μακρή), μικρότερης αδερφής τού πατέρα τού Μακρή, Βασιλείου. Δεξιά, η μητέρα του Δώρα Καράκαλου, από την Άρια -έξω απ' τ' Ανάπλι, τώρα ενωμένη με την πόλη του Ναυπλίου-.

Στον κήπο του πατρικού μας, Σιδηράς Μεραρχίας 25, Ναύπλιο

 

 

Γιώργος Μακρής, Περί θανάτου

(Φεβρουάριος 1943)

Ω ! η αρχή και το τέλος του ανθρώπινου σπόρου
καταργώντας μέσα μου την έννοια της φυλής
και του καιρού (αν εξαιρέσεις τα των ενδυμασιών).
Έτσι πεθαίνοντας εγώ με διάφορους τρόπους
όταν εκάστοτε έρχεται το πλήρωμα του χρόνου
στην Παλαιστίνη από βαθιά γεράματα όταν
ήμουνα ανάμεσα στους πρόδρομους του νέου φωτός
στο Βύρτσμπουρκ μεσήλικας αστός
πεθαίνοντας από επιδημία γρίπης
κρατώντας ένα αντίτυπο αγίας γραφής και το κερί μου
και στην Κορέα κίτρινος καλλιεργητής ρυζιού
από πανούκλα σε φρικτή αποσύνθεση
κουβάλησα τον αέναο τούτο σπόρο μέσα μου
όπως ένας καρπός που κλείνει στο κέντρο
το κουκούτσι του.
Μα πόσες ποικιλίες θανάτου έχω διαβεί !
Πέθανα άπειρες φορές από ασιτία
μορφάζοντας ξαπλωμένος στο λιθόστρωτο
πέφτοντας από τ΄ άλογο στις εκστρατείες των βασιλιάδων.
Στην εξιλαστική πυρά της Λισσαβώνας
φορώντας ένα san – benito πένθιμο
εβραίος τεσσαρακονταετής την ηλικία.
Στο στήθος και στο μέτωπό μου
έχουν ανθίσει πορφυρά λουλούδια του θανάτου
όταν εγώ πεταλωτής, δάσκαλος ή και επιπλοποιός
πολέμησα για να δοξάσω την πατρίδα μου.
Έχω πεθάνει στο Παρίσι από σύφιλη
και στο κανάλι της Αμβέρσας δολοφονημένος.
Από δυστύχημα τυχαίο σ΄ όλες τις γωνιές της γης
( ενώ περίεργοι κοιτούν απ΄ τους εξώστες ).
Ω ! χιλιάδες απρόσωποί μου θάνατοι
θάνατοι του φορέα του ανθρώπινου σπόρου,
που κουβαλώ ωσάν μικρόβιο μες μου.
Έντομο ασήμαντο εγώ, είδος ανωφελούς κώνωπος.

(αντιγραφή από: http://iliaskourakos.blogspot.gr/search/label/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%93%CE%B9%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82)

Σε πολλά sites πλέον, ένα από αυτά, για την σχέση του με τον φίλτατο γιατρό Άγγελο Καράκαλο, πρωτοξάδερφό του, ο οποίος μαζί με τον Επαμεινώνδα Χ. Γονατά, συμμαθητή του στο θρυλικό Β' Αρρένων Αθηνών, και τον άλλο πρωτοξάδερφο του Μακρή, Τάκη Μαύρο (γιό άλλης αδερφής του πατέρα του), εξέδωσαν τα "Γραπτά" του το 1986 από τις εκδόσεις της Εστίας:
http://allilografia.blogspot.gr/2009/07/b-m.html