Σταύρος Σταμπόγλης
«Αποτυπώσεις»
Εκδόσεις «Οροπέδιο», Αθήνα, 2012
Ο παράδεισος
είναι ο τόπος που δε χρειάζεται να κτίσεις.
Ενταύθα πορευόμαστε με διευκολύνσεις
κόλασης.
***
Ο ρήτορας,
ένα στόμα μπουκωμένο με την προίκα
των παιδιών μου, εκτοξεύει
δίαιτες ελπίδας.
***
Λίγο πριν την πτώση του φωτός.
Λίγο μετά την ταπείνωση της αλήθειας
την ώρα που αναδύεται
η παραχάραξη.
***
Η συντριβή της μέρας.
Ένα πινάκιο απωλειών και
διευκολύνει το χρόνο.
***
Οι δρόμοι κρύβουν αφάνταστη
εγκαρτέρηση, πριν
την ανάφλεξη.
***
Η πολιτεία συγκαλύπτει
συστηματικά τις αιτίες της
πριν αναγνωριστεί
ως πεπρωμένο.
***
Απ’ τα υπόγεια εκπορεύεται η λογική.
Τόση ιπποδύναμη για να υπολογίζουμε
την αβεβαιότητα των ορόφων.
***
Μόλις η αλήθεια μετασχηματιστεί σε
συνώνυμο δικαίωσης
ψεύδεται.
***
Ό,τι κατανοώ είναι αποτέλεσμα
ανάγκης.
Η ένδεια καλλωπίζεται με
την αποδοχή της.
***
Οι απουσίες περπατάνε δίπλα μου.
Σιγοκουβεντιάζουν απαντήσεις.
Σαν να ξέρουν τι θέλω
να ρωτήσω.
********
ΕΚΠΤΥΣΣΩ Ή ΣΥΜΠΤΥΣΣΩ
Τόσα στοιχεία τα παλεύουμε νύχτα μέρα
Θα θρυμματιστεί κάθε λέξη
Δεν κερδίζει χρόνο έτσι ο κόσμος μου
Αλλά χάνει κάτι το άπειρο
(ΓΗ, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2009)
* Αφορισμοί ωρίμου σκέψεως.*
Pequenos Romances
A Naifa
queimei os pequenos romances
da colecção coração de ouro
só restava o nosso
sabias que não seria duradouro
rodeei-me dos teus objectos favoritos
agora já não me sinto tão culpada
organizei o remorso
não encontrei absolutamente nada
um dia é provável que te volte a amar
mas espero que nesse dia
seja tarde demais
