1/12/12

ΜΝΗΜΗ ΝΑΣΙΑΣ ΜΑΓΙΑΚΟΥ

 
Νάσια Μαγιάκου (2 Δεκεμβρίου 1956- Ιανουάριος 2010) αρχαιολόγος-μεταφράστρια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.-
 
 


Eικόνες

 (για τη Νάσια)

 
Έκαψες το λαμπρό σου μυαλό

ανάμεσα Μαυρομιχάλη και Δαπόντε

«τρελλή κι αδέσποτη», παρανάλωμα του πυρός.

Το καταναλώνεις πλέον οίκοι

ανάμεσα στο τίποτα με το τίποτα΄

ούτε τα Βασιλικά με τα λυχναράκια

ούτε οι θεωρητικές αναλύσεις στα φεμινιστικά κείμενα

 άρκεσαν την πνοή σου.

Ίσως η θάλασσα να κρατάει τις απαντήσεις.

Τότε θ’ αναδυθείς, κραταιή,

κι η θωριά σου

θα ‘ναι δικαίωση.

 

18 Ιαν. 2008
’Επεα πτερόεντα», 2009

 

Κενό;
Τώρα που φεύγεις στα κρεμ*
 
Κανένα κενό: Αναχωρήσεις.
Κανένα κενό: Αποχωρήσεις.
Το πρόσωπο χωνεμένο
και χωρίς κρεμαστά σκουλαρίκια.
Το στόμα μίσεψε οριστικά.
Μόνο τα μάτια
μεγάλα και σφραγισμένα
απ’ τα μακρυά ματοτσίνουρα
μου αποκαλύπτουν
ανελέητα τα χρόνια που περάσαν
Χωρίς εμάς.

Τώρα που φεύγεις στα κρεμ.
 
Τώρα που έλεγα
Πως θα έφευγες στα μπλε-ουρανί
μ΄εκείνο το ηχηρό: «μωρή…»
οι λίγες στάχτες
με σκέπασαν μαζί σου
κι ας μην υπερίπτανται.
Πνίγηκα.
 
Για τη Νάσια
Στις δυό βδομάδες από το φευγιό της
ανέμελα και βαθυστόχαστα, έτσι, όπως έζησε.
* Nα μην βαυκαλίζονται, πες τους: έτσι το θέλησαν άλλοι,
Εσύ κι εγώ το ξέρουμε,
Φόραγες το μαύρο σου φόρεμα
από κάτω,
για να επαναληφθεί το γνωστό αστείο
La petite robe noire de l´après midi
Καλό σου ταξίδι εκεί στα αψηλά, παιδάκι.

Φεβρουάριος 2010
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...