δεν το πιστεύω πως δεν θα ξαναδούμε την αυγουστιάτικη πανσέληνο στο Ηραίον, σκοτωνόμασταν να φτάσουμε, πολλές χρονιές πηγαίναμε κειπέρα για μια βουτια μετά το Ποτοκάκι, δεν μου άρεσε εμέναν το Ηραίον αλλά μας άρεσε πολύ το μπαράκι στη θάλασσα, φτιάχνει ωραία κοκτέιλς, κάποια φορά είχαμε τρακαριστεί με την Ίντα (εσύ περισσότερες φορές) κι είχατε σουρώσει κανονικά πριν να πάμε στην ταβέρνα. Παράγγελνες σταθερά αστακό χωρίς μαγιονέζα (απεχθάνομαι) και τις γαρίδες σου, βέβαια.Τα πολύ τελευταία χρόνια, σου είχαμε απαγορεύσει το αυτοκίνητο σου. δεν πήγαμε στο Ηραίον.
μάλλον αυτή είναι του 2018 όπου ήρθα στην Σάμο πατητά διότι διαμαρτυρήθηκες πως έπαθες θρόμβωση. Ήσουν ήδη πολύ-πολύ αδύνατη
κι έπειτα ήρθανε οι μέλισσες με τα μελισσόπουλα και δεν βγήκαμε ποτέ από την κηρύθρα. Σε ανθρώπους που δεν σε γνωρίσαν λέω πως είσουν σπάνιας ποιότητας, όχι μόνο για την φωνή και τον χορό, όχι μόνο για το Cern, αλλά για το εσύ. μετατόπισες το κέντρο του κόσμου μου με το γρήγορο αλλά αποφασισμένο φευγιό σου. Δεν σου το συγχωρώ, ήθελα να σε κρατήσω λίγο ακόμη, έστω λίγα χρόνια βρε παπάκι.
https://www.youtube.com/watch?v=-hW1pcdkzdU
στην αγορά είχε ο πατέρας σου ο κυρ Μήτσος το μαγαζί του όταν έφθασα εγώ στο Βαθύ το 1982, είχε ήδη κλείσει την μεγάλη μεταφορική του και διατηρούσε μαγαζί με ζύμη, έτσι μου γνώρισες την ζηλευτή αγορά του Βαθιού, με έναν απτάλικο, πάμε γυαλό-γυαλό, κεί που ζήτησες να σε ρίξουμε...
