Το Στελλάκι διατεινόταν πως με θυμόταν στο σχολείο, προφανώς, ουδείς διαθέτει καθαρή ή θολή εικόνα του εαυτού του και του αντικρύσματος στους άλλους σε νεαρή ηλικία. Για να το λέει, έτσι θα ήτο. Συνδεόταν με την μικρή πατρίδα παντοιοτρόπως, ήταν και ξαδέρφη της Δέσποινας (οι μανάδες τους φέραν το ίδιο όνομα, Κατίνα ή Κατινούλα), της Αρετής, της Άννας και της Μαριλένας, συνομήλικες αυτές. Κάποια στιγμή, στα πρόσφατα χρόνια, της είπα πως τα κιλά είναι και ζήτημα υγείας, το ίδιο είπα και στον φίλο της, και δικό μου κάποτε Κραουνάκη, όταν πάλι πρόσφατα τον είδα στην Επίδαυρο.
Στο κτίσμα όπου ζούσε ο θείος μου Γιαννάκης, που αυτοκτόνησε πολύ πρόσφατα, η Στέλλα διατηρούσε ένα ωραίο διαμέρισμα, στο ρετιρέ, έβλεπε θάλασσα. Παλιότερα, είχαμε περάσει ωραία βράδυα στην μεγάλη του βεράντα, με ωραίες μουσικές και κουβεντούλα...Ήταν η εποχή όπου έψαχνα σπίτι κάτου. Δεν το πρόλαβα το σπίτι της Στελλίτσας, το είχε μόλις πουλήσει...
Αυτό απαντά το μέρος του τίτλου στα γιατί. Για το πρώτο μάθαμε πως ήταν ανακοπή καρδιάς, αυτή από την οποία γλίτωσα του λόγου μου παρά τρίχα πριν ολίγιστους μήνες.
Με την Στέλλα ξανασυνδεθήκαμε μέσω των διαδικτύων. Εκεί, ανακάλυψα μία συγκλονιστική για τον δικό μου ψυχισμό ποιήτρια.
Μου έλεγε η ξαδέρφη της Αρετή κάτου, φιλοξενεί στο ωραίο της μαγαζί στην Λεωφόρο Αμαλίας και δικά μας βιβλία: "πώς να βάλω στην βιτρίνα τέτοιον τίτλο"? της είπα πως δεν αντιλαμβάνεται οτι θα περιποιήτω την μέγιστη τιμή η ωραία-τω όντι- βιτρίνα της αν αυτήν κοσμούσαν τα βιβλία της Στέλλας Βλαχογιάννη. Διήγε τάλανα βίο, ήταν άνθρωπος κλειστός στις συναναστροφές, ανοιχτότατος σε ελάχιστους ανθρώπους, ολάνοιχτη σε όλα τα ζώα. Πέθανε ξαφνικά, συγκεντρώνοντας την αγάπη, την εκτίμηση και την αναγνώριση ουκ ολίγων. Να πάει στο καλό. Κατευόδιο μικρή Στέλλα με τα μεγάλα οράματα...
εχθές, ο Σιδερής Πρίντεζης, ο στενός φίλος και συνεργάτης στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ του δικού μου και της Στέλλας φίλου έτη πολλά, Νίκου Αϊβαλή, που σε λίγο κλείνει χρόνος από τον δικό του αιφνίδιο θάνατο, παρεχώρησε την εκπομπή του στην Στέλλα. Στην κηδεία του Νίκου, η Στέλλα με παρεκάλεσε να αφήσω μία ανθοδέσμη εκ μέρους της. Ας είναι αυτή η ανάρτηση μικρότατος φόρος τιμής σε δύο διακεκριμμένους ραδιανθρώπους:
Οι χρόνοι θα καταδείξουν πως η Στέλλα Βλαχογιάννη, θυγατέρα του Πάνου και της Κατίνας, αδερφή του Νίκου, υπήρξε μία ξεχωριστή άνθρωπος και μία καταπληκτική ποιήτρια της ζωής, της μουσικής και της ποίησης. Έζησε την ζωή της σαν ποίηση και η ποίηση δεν θα της χαρισθεί, πλην, θα την κρίνει και θα την κατατάξει, εν τέλει, εν μέσω των αγίων της-
