ο λιθοβολισμός του Αγίου Στεφάνου
ο άλλος σου νονός σε ονομάτισε Στέφανο, έτσι, σε λέγαμε και Στέφανο. Όταν η μαμά νευρίαζε πολύ μαζί σου, (σπάνιο αλλά συνέβαινε), ούρλιαζε: θα σε κρεμάσω σαν τον Άγιο Στέφανο απ' το πατάρι...
.jpg)
8 Οκτωβρίου 1985, ημέρα των γενεθλίων σου, λίγους μήνους αφότου είμασταν ορφανά 30χρονα, είχες βάλει τελεία στα χειρόγραφα της διατριβής σου, που τράβηξε χρόνους, για την κρατικοποίηση των πετρελαίων του Μεξικού το 1935 επί του μόνου πραγματικά δημοκρατικο-σοσιαλιστή Λάσαρο Κάρδενας. Στο σπίτι της θείας μας Ζωρζέττας. Στην οδό Καλύμνου, στο τραπεζάκι ένα τούβλο χειρογράφων. Η μάγισσα Ζωρζέττα είχε σκαρώσει τούρτα καραμέλα που παρήγγειλες, έφερα λουλούδια. Εδώ, οι 3 μας, Ζωρζέττα (η μόνη μας θεία, για μας, αδερφή της μάνας μας), εσύ και του λόγου μου, με τη μηχανή κουβάλησα ένα μεγάλο δώρο που τόσο ήθελες και μία αγκαλιά λουλούδια -δεν φαίνονται εδώ- και, ... έπεσα, ευτυχώς, δεν χτύπησα, τουλάχιστον δεν φαίνεται στην φωτό....
Έμεινα μόνη να σε εύχομαι κάθε 27 Δεκεμβρίου για του Αγίου Στεφάνου, εξάλλου, σήμερα με ρωτούσε η τελευταία φίλη των γονιών τα πόσα κλείνεις νεκρός, 4 σε λίγο... Γεώργιε-Στέφανε...
