https://www.in.gr/2022/04/05/greece/vasilis-lymperis-o-teleytaios-thanatopoinitis-pou-ektelestike-stin-ellada-agrio-egklima-tou/ -έκανα λάθος για την χρονολογία, ήταν τελικά κείνο το τραγικό καλοκαίρι με απίστευτον καύσωνα, το καλοκαίρι εκείνο με τους Ολυμπιακούς του Μονάχου στην Γερμανία, την σφαγή στο Ολυμπιακό χωριό, τον φτερωτό γιατρό και το απίστευτο 10αρι της Νάντιας Κομανέτσι' ίδιο το επόμενο διαβάζοντας Ιστορία και Λατινικά. Το 1972 διάβαζα-υποτίθεται- για την Ιατρική, απόντος του κέρβερου στην μελέτη μου μάνας,-σιγά την κέρβερο, δηλαδή, με το βελούδινο χέρι και απλή προτροπή, τος πα-με χαλαρό το χαλινάρι πατρός, αντικειμενικώς πως είχα πατώσει το Γ' ραδιόφωνο, στο κασσετοφωνάκι μας με τις κορδέλλες, κατέγραφα Σαμίου, Δοϊτσίδη, Καραθανάση, μαζί με τα δικά μας, Ολιμαρένιος, Σολεδάδ Μπράβο, Μερσέδες Σόσα, Σίλβιο Ροδρίγες, με ξύπναγε με κλωτσιές ο πατέρας, τρόπος του λέγειν, φυσικά, πήγαινα ακριβώς δίπλα στην Κωλέττη 19, 7-11 κάθε πρωΐ, ανελλιπώς, ο κύριος Μανωλκίδης μάλλον έψεγε τις ελλειπείς μου γνώσεις στην Οργανική Χημεία που μας δίδασκε, -τον χειμώνα πριν, με είχε αναλάβει ο Μανώλης ο Καστρινάκης, βάραγε τον πράσινο πίνακα: "τούτο που μετράει είναι αυτό", όσο κι αν αποστήθιζα τον Βάρβογλη, τζίφος' εμείς μέναμε στο α' ρετιρέ της 17, η μάνα μου είχε σουλατσάρει στην ξύμπασα Ευρώπη, θυμάμαι πως ήταν εκεί, στα τέλη Αυγούστου, καθώς κι ο αδερφός-άδεια από τον στρατό είχε ή είχε ήδη απολυθεί στα 2 χρόνια? Η κουζίνα ήταν πελώρια, είχε ένα office, για την κοπέλλα μας την Δέσποινα, ω! ναι, υπήρξαμε αστόπαιδα εμείς αλλά ποτέ κωλόπαιδα, κατέληγε σε ένα δωματιάκι που είχε μπαλκόνι. Εκεί τρώγαμε. Οι 5 μας, κάθε μεσημέρι απαρεγκλίτως, θέλαμε ου μην. Ο αδερφός είχε μία κατά τους γονείς ολέθρια συνήθεια: βιβλίο ή εφημερίδα στα γόνατα, διάβαζε κι αν το θυμόταν, πού και πού, κατέβαζε καμιά μπουκιά. Με το ολοκάτσαρο κεφάλι του, χωμένο στην ανάγνωση. εμέναν, σκοτούρα μου τι έκανε ο μεγάλος, είχα άλλες έγνοιες....Σίγουρα στο τραπέζι ήταν η Βραδυνή,μία από τις ολίγιστες εφημερίδες που επέτρεπε η Χούντα. {Ο πατέρας έφερνε στο σπίτι συνήθως ΤΑ ΝΕΑ και ΤΟ ΒΗΜΑ, έτσι, αναζητούσα αμέσως το σχόλιο του Δημήτρη Ψαθά, κάτω-κάτω στην πρώτη σελίδα, όπως κι εκείνο του Παύλου Παλαιολόγου-πιο λόγιου- στο ΒΗΜΑ. Από τα ΝΕΑ πρωτομάθαμε, εξάλλου, για τον ξεσηκωμό του Μάη στο Παρίσι, διάβαζα τις κριτικές του Βάσου Βαρίκα-οικογενειακού φίλου, άλλωστε, και του Αιμίλιου Χουρμούζιου}.
Θυμάμαι, ακόμη, πως ήταν απλωμένη στο τραπεζάκι μας, διαβάζαμε την είδηση εναλλάξ, η φρίκη μας ήταν κοινή, οι φωτός σαν στον σύνδεσμο. Έδειχνε το κτίσμα στις φλόγες, ασπρόμαυρες οι φλόγες. Εκείνο το μεσημέρι, τα επόμενα και τα βράδυα, κανείς δεν έφαγε το φαγητό της Δέσποινάς μας, απλώς εναλλασσόμασταν στο μπάνιο και οι 5 μας, δεν το χώραγε ο νους μας-
αυτό επιζητεί η μάζα που καταλήγει σε όχλο? δεν θα έφερα αντίρρηση αν αποδεικνυόταν πως θανάτωσε τα 3 της παιδιά η επίδικη παιδοκτόνος,συντασσόμενη με την μάζα και γενόμενη όχλος κι εγώ... Προσωπικά, εν αντιθέσει προς πολλούς άλλους "φιλεύσπλαχνους," δεν αντιτίθεμαι στην θανατική ποινή, για εγκλήματα που η Ποινική Δικονομία ορίζει ως "ειδεχθή". Για παιδεραστές και γυναικοκτόνους, για παιδοκτόνους ή και κατά διαπιστωμένη συρροή δολοφόνους. Όταν βιάζεις ένα μωρό ή ένα παιδάκι, δεν έχεις γιατρειά ούτε επιδέχεσαι, εμφανώς, "σωφρονισμό". Όσο για τον Ελληνικό τοιούτο, ε, βοούν ακόμη και τα δίκτυα... Με τον πιο ανώδυνο τρόπο, ει δυνατόν. Αντί να ευρεθεί τις/μία ενώπιον θανάτωσης σε φυλακές ή σε άλλους κοινωνικούς χώρους. Έτσι κι αλλιώς, τέτοια εγκλήματα έχουν ήδη υποστεί οριστική καταδίκη στο θυμικό. Ζωή σημαίνει να έχεις ελπίδα για κάποιο, το όποιο αύριο, αν δεν έχεις, καταργείται εν τω άμα αυτή τούτη η συνθήκη.
Είναι όμως έτσι? από τον καιρό της Γαλλικής Κομμούνας που ξανα~αναγνώνω, είναι ευκολότατο βάσει του συμπαρασύρειν μερίδα κόσμου=ποιοί εκπροσωπούντες ποία κοινωνικά στρώματα και υποστρώματα? να γενούμε πολλοί εξ ημών "όχλος"...
Τα διαδίκτυα και τα "πρωϊνάδικα" ευκόλως συμπαρασύρουν. Εν μέσω της γνωστής "κλειδαρότρυπας" ενδυναμώνεται η ιδέα της "εκδίκησης του όχλου". Εδώ φρικιούμε κάποιοι εμείς.... Στην συγκυρία,ο σύνολος καθρέφτης αντιφέγγει και στραγγαλίζει με κανονικότητα που αιφνιδιάζει και τρομάζει. Αυτές είναι οι διερωτήσεις στις οποίες καλούμεθα να απαντήσουμε, αν δυνάμεθα τοιούτον τι, ου μην, να σιωπήσουμε. Αν δεν σιωπήσουμε, καλούμεθα να αναλύσουμε: τι σημαίνει "μάζα", πώς μετατρέπεται σε "όχλο", τι σηματοδοτεί αυτή τούτη η μετατροπή εν τω άμα στην συγκυρία? Γιατί μία περιπτωσιολογική αντανάκλαση πάνω στον σύνολο καθρέφτη μας, μας θρέφει και μας απομυζά, ως "μέρος κοινότητας γειτονιάς" ωρύετο πριν μία εβδομάδα. Ευκόλως κινδυνεύουμε από φρικιόντες σκεπτόμενοι να καταλήξουμε συνοδοιπόροι αυτής τούτης της οχλοβοής και διαρρυγνύοντας τις γάζες τού μακριά τους, εμείς οι "παρατηρητές", να γίνουμε "ένα" στο κάτω κράσπεδο της γκιλοτίνας πλήθος που ουρλιάζει "σταύρωσον, σταύρωσον", αυτά οφείλουμε να φοβούμεθα μεις, που περνάμε κι από άλλες κρισάρες σύντονα γεγονότα της στιγμής. Σαφώς δεν θα παραμείνουν στον ρου της μεγάλης Ιστορίας, η μικρή, καμιά φορά ιστορία, παίζει τον ρόλο της, στην δική μας στιγμούλα, αυτόν αποφεύγουμε, δεν μας αρέσει κανείς ρόλος, ούτε του θύτη, ούτε του θύματος, αμφίθυμοι, ακόμη αναγιγνώσκουμε, δεν μας αρέσουμε ούτε εμείς, ούτε ο καθρέφτης μας. Αυτά να έχουμε κατά νου όταν προσπαθούμε να αναλύσουμε άλλων συμπεριφορές-
*μία καλή επωδός: https://www.in.gr/2022/04/07/greece/mama-min-skotoseis-pispirigkou-sto-keli-ypokrisia-tis-koinonias-eleytheri-anikanotita-tis-politeias-atimoriti/*
σημειωσούλα: σε τέτοιες περιπτώσεις, πολλοί αναζητούν τα 5 ή 15 λεπτά δημοσιότητος- εξαιρουμένων των γνωστών "γειτόνων" και μακρυνών συγγενών- ο πρώτος, αυτός ο γραφικότατος πρώην Διευθυντής Ασφαλείας της Πάτρας, δεν τον γνώριζε πάρεξ το περιβάλλον του, είπε να κλέψει κι αυτός κατιτίς από την πίτα της δημοσιότητος, έστω για να δει αναγεγραμμένο, "αντιστράτηγος",φληναφώντας στον αέρα, ο δεύτερος, ο συνήγορος υπεράσπισης, προφανώς με τον πόνο της Σαλονίκης, ευγενέστατος άνθρωπος, όντως, όπως και ο πρώτος, εξάλλου, δεν αποποιήθηκε την εντολή υπεράσπισης, γιατί, δηλαδή, μόνο οι δικηγόροι εξ Αθηνών? να φανώ κι εγώ λιγάκι, στο κάτω-κάτω, πάλι εκλογές θα έρθουν, Δημοτικές. Και τα παίγνια συνεχίζονται, με τον "σύζυξ" "παλούκι" δημοσίως ως η πρώην συμβία του, τα πρωϊνο-απογευματιάτικα να βυσσομανούν, το "πόπολο" να απορρυθμίζεται και εμείς, ψύχραιμα, να κρατάμε σημειώσεις συμπεριφορών. Τέτοια περιστατικά, είναι η θλιβερή, τω όντι, "χαρά" κοινωνιολόγων και ψυχολόγων. Σημειώνουμε Χ-
**το συγκεκριμμένο ρωσόφιλο κανάλι του πουτινάκου Σαββίδη με το ζόρι παρακολουθώ και επ' ολίγον, τίποτα με τους δημοσιογράφους του, μια δουλειά κάνουν οι άνθρωποι και είναι πολύ αξιοπρεπείς, εκτός αυτού του σαββιδορουβλιοπληρωμένου Αυγερινού, με το που εμφανίζεται, σβήνω' τον συγκεκριμμένο σκηνοθέτα υπολείπτομαι ουδόλως, απλώς, τον θυμάμαι με πολλά μαλλιά και μουσιομούστακο, όταν πολλοί της εποχής κάμαμε βήματα σε διαφόρους τεχνικούς χώρους, είχε φτιάξει ένα ταινιάκι πολύ καλό. Στην συνέχεια, κατέληξε ένας βδελυρός δεξιός (δεν επεκτείνω ορισμούς) σκηνοθέτησε διάφορες τηλεοπτικές αηδίες που ούτε χρόνο ούτε διάθεση για θέαση, ποτέ. Με αυτό που λέει όμως, μάλλον συμφωνώ, υποθέτω όχι μόνον εγώ. Διότι αυτά τα δύο καλόπαιδα προσπαθούν να προσβάλλουν την απλή νοημοσύνη μεγάλου μέρους του Ελληνικού πληθυσμού, χωρίς την παραμικρή επιτυχία, φευ! Σχεδόν δύο μήνες, αναλύονται σε "εθνικό δίκτυο" το πότε πήγαν στο μπάνιο, τι φάγαν και τι δηλώνουν πως νιώθουν. Μόνο αυτό, αποτελεί πεδίο κοινωνιολογικής ανάλυσης, εννοείται, άλλα πολλά: το γιατί τα κανάλια, εκτός του δεξιού Σκάι, που ασχολείται πρωτίστως με τον πόλεμο στην Ουκρανία, με τους ρωσόφιλους, είπαμε άνω, δεν ασχολείται πλην η ρωσόφιλη μερίδα της Ελληνικής κοινωνίας, βοήθειά της, της δεξιότατης ΕΡΤ που έχει διάφορα χαζοχαρούμενα θεματάκια, ενδιαμέσως, βάνει και κάτι "από τα παιδιά της Πάτρας"-να μην το χαλάσουμε σε πολλούς, αλλά τα παιδιά από την Πάτρα υπήρξε το ρεμπέτικο συγκρότημα στο τέλος της δεκαετίας του '70 και του μισού του '80-, το γιατί τα υπόλοιπα ιδιωτικά κανάλια κοιμούνται και ξυπνάνε με το πώς ανασαίνει μία εν δυνάμει μυγχάουζεν φόνισσα και το αθώο περιστεράκι που της σκάρωσε τρία κοριτσάκια, μία μόνο λέξη επεξηγηματική έχει: χρήμα από τηλεθέαση, το τηλεθεάμον κοινό? τράβα βρες, εκτός αναξιοπαθούντων εγκλεισμένων σπίτι τους...
Επειδή είναι σήριαλ υψηλής τηλεθέασης, ορίσθηκαν άνω οι θεατές, θα τραβήξει για κανέναν τρίμηνο κοντά, ως συνέβη με την δολοφονία της Καρολίνας Κράουτς και της Ιωάννας Παληοσπύρου που κατέστρεψε την ζωή της η βιτριολίστρια, πέρυσι.
Αυτά, είναι κοινωνικά φαινόμενα, οριακής μορφής, τα οποία είναι ικανά να αποπροσανατολίσουν το λεγόμενο "ευρύ κοινό" απορρυθμίζοντας τις σταθερές του, άρα, να αναζητήσει, μία, και να επιζητήσει, δύο κάθαρση. Η λέξη σηκώνει πολύ ύδωρ...
18/4/2022**
