Κάμαρα
Σαν πέσει η νύχτα
πληγώνομαι
απ´το σκοτάδι
των ίδιων μου των
ονείρων
Θάβω τις λέξεις
νεκρά μωρά.
Δεν υπάρχει
χρόνος
να δραπετεύσει.
Νεκρή στιγμή
στάζει θλίψη
και πλησμονή.
Óταν σφαλίσουν
όλες οι πόρτες
της λησμοσύνης
Και καταδυθούν
τα όνειρα
σαν τα
φαντάσματα,
ο άλλος μου
εαυτός,
ο μαυρισμένος,
να σας κλείσει
τα μάτια
και να βάλει
βάλσαμο
στους καϋμούς.
Ιαν.2011
©ΑΜΑΛΙΑ ΡΟΥΒΑΛΗ/AMALIA ROUVALIS
28 χρόνια και χρόνος μηδέν για την ανθρωπότητα δια μέσου Ουκρανίας
https://www.in.gr/2022/03/05/apopsi/pou-xathikan-oi-eyaisthitoi-kallitexnes/
πού απαντώνται οι ευαισθητούληδες καλλιτέχνες?
χύνουν ωκεανούς δάκρυα στον εγωτισμό τους,αλληλοσυγχαίρονται ακόμη και πάντα και ες αεί για τα ευαισθητούλικα πονήματά τους. Δεν τους είδαμε στις πλατείες, δεν τους είδαμε να παίρνουν θέση στιβαρά και να το εννοούν ενάντια σε αυτόν τον σφαγέα, μα δεν φθάσαν οι βόμβες στο κατώφλι τους, ωκεανός η ερωτική τους έκφραση, πάντα εκ του ασφαλούς ,αδυναμούληδες, κακομοιρούληδες....κοινοποιούν ωκεανούς συναισθημάτων εκ του ασφαλούς, μην και βρέξουν το ποδαράκι τους
οι γαλάτες λένε κάτι τετοιανά: pauv' types
