Προπύλαια, 1978
Λίγο διαφορετικά φέτος από τότε που, με την άδεια του δημιουργού, το είχαμε σχεδιάσει σαν ανθρωπάκι του Γιάννη Γαΐτη:
Και πάλι καλούμε σε πορεία, έχουν περιληφθεί πολλές κι άκρως ετερόκλητες ομάδες, ως συνήθως, φέτος συμμετέχει και η νεότευκτη συγγραφέων "Η Φωνή της".
Μιλώντας τις προάλλες με παλιές φίλες για το κείμενο, δύο στοιχεία με ξένισαν βαθύτατα: ο νεολογισμός κι ανορθολογισμός "θηλυκότητες" όπως κι εκείνος "πλάσματα", έχουμε χάσει πλέον και την φαντασία στη γλώσσα, μεταφέροντας ακρίτως αλλοδαπά ιδιώματα. Καθώς και η διατύπωση πως η χώρα μας δεν θα συμμετάσχει σε κανέναν πόλεμο, τηρώντας ουδετερότητα, ως σήμερα θέση ενός συγκεκριμένου πολιτικού κοινοβουλευτικού κόμματος με τις θέσεις του οποίου δεν συμφωνώ.
Σαφώς το κυρίαρχο σύνθημα θα έπρεπε να είναι φέτος:
αλλά πρόλαβε την ανθρωπότητα η στυγνή εισβολή της Ρωσίας σε μία ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα. Άρα το σημερινό μας μήνυμα είναι ίσως αυτό που έβαλε η Πρόεδρος της Επιτροπής της ΕΕ Ursula von der Leyen: https://twitter.com/vonderleyen?ref_src=twsrc%5Egoogle%7Ctwcamp%5Eserp%7Ctwgr%5Eauthor,
και, να θυμήσουμε πως η δίκη για την στυγνή δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου ακόμη συνεχίζεται. Οι τρανς οφείλουν να ανασαίνουν ελεύθερα δίπλα μας:
όπως και στα καθ' ημάς της δικής μας Προέδρου της Δημοκρατίας στο κείμενό της: https://www.presidency.gr/omilia-sti-voyli-gia-tin-imera-tis-gynaikas/
'Ετσι,φέτος, για την γράφουσα, η μέρα για τις γυναίκες (δεν είμαστε μία), που ποτέ δεν ήταν λουλουδάκια και δήθεν γελοιώδεις αβρότητες εκ μέρους των αντρών μία μέρα τον χρόνο, αφιερώνεται σε αυτή την γενναία γυναίκα, λίγο μεγαλύτερη της υποφαινόμενης που δείχνει 100 χρονώ, την Ρωσίδα κυρία Γιελένα Οσίποβα
