Δήμος χριστουγεννιάτικος

αυτός είναι ο δικός μου χριστουγεννιάτικος μπουναμάς από ένα εκλεκτό παιδί, αγαπημένο, πολυτάλαντον μουσικό, ηθοποιό, ποιητή, αφηγηματογράφο και καταπληκτικόν φωτογράφο τοπίων της πατρίδας του, τον Δήμο-Δημοσθένη Μιχαλακόπουλο: https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=112915.

Ο Δήμος μόλις έβγαλε το νέο του βιβλίο που αναμένεται με αδημονία: 

μόλις γύρισα, με ηύρε τούτο: 

"δεν συχνάζει στα μπαρ παίζει τα ρέστα της στα εμπορικά σηκώνει απ τα πατώματα τις λέξεις των άλλων στα παραβάν δοκιμάζει υφασμάτινες αφωνίες τυλίγεται μ ένα σεντόνι κάνει σήματα καπνού ποιήματα βαραίνουν την ατμόσφαιρα κερνάει τους πελάτες σιρόπι για τον βήχα συμπάθεια για τα δάκρυα στέκεται στην ουρά του ταμείου βέβαιη πως εκβάλλει στη θάλασσα"

(Α.Ρ. δικό σου)

συνοδεύεται από μία από τις θαυμάσιες φωτογραφικές του συνθέσεις: 

Τα Χριστούγεννα, από τα μέσα της εφηβείας κι έπειτα, ποτέ δεν υπήρξαν καλή εποχή, δυσθυμία, συνήθως, με τόση εισαγόμενη επίπλαστη επιβαλλόμενη "ευτυχία", με τις κιτς διακοσμήσεις και το εισαγόμενο χριστουγεννιάτικο δέντρο, που έχει, εντούτοις, την αξία του, μιας και ξεκίνησε σαν το Δέντρο του Παραδείσου από την Γερμανία. Έτσι, υπερκεράζοντας το παλιότερο έθιμο του μικρού καραβιού, ίδιον της ναυτικής μας χώρας, σ' εμάς έφθασε το έθιμο το 1833 επί Βαυαρών, στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. 

Με τους στίχους από το φιλαράκι και παιδικό μου φίλο, το αναπλιωτάκι Θοδωρή Γκόνη: https://www.youtube.com/watch?v=qLANUn5qC4A