7/7/17

χρόνος μηδέν αυτούς τους καιρούς, για δυο λεπτά δωμέσα, αυτό όμως, πώς να μην?

Τα έχουμε ξαναπεί αυτά, το επόμενο είναι της Ηριάννας. μία, μόνο μία, μέρα άδικου εγκλεισμού δεν "σβήνεται" ποτέ από την μνήμη, ας αφήσουν το παλληκάρι να ζήσει ήσυχο την ζωή του πια.  Χαρά.

http://www.ertopen.com/news/ellada/item/43793-athwos-gia-ola-o-tasos-theofiloy

διότι, τουλάχιστον δωμέσα, η αδικία προξενεί φλύκταινες.

*το όνομα της κυρίας Εισαγγελέως παρακαλούμε? όχι, ε? δεν το δημοσιοποιούμε, σωστά, οι Δικαστικοί λειτουργοί είναι υπεράνω των ανθρωπίνων, σωστά..... σίγουρα, ήσυχον ύπνο θα έχει καθημερινώς*

το Σεϊτάνι, όπως κι η Σούγια στην Κρήτη, θέλει κότσια για να φθάσεις, πρέπει να περάσεις άπαρτα βουνά και βαθιά φαράγγια με το πόδι, όπως και το Φαράγγι της Σαμαριάς στην  Κρήτη, το τέλος σε αποζημιώνει.
καλές θάλασσες στο παλληκάρι, ξέρουν να αποζημιώνουν εκείνες....


κάποτε, όταν ήμασταν νέες και ωραίες, φορτώσαμε το σύμπαντο στο μινάκι, ζαλωθήκαμε το όλον και κάναμε τα 3 χιλιόμετρα (εντάξει, δεν ήταν και τίποτα, 3 μόλις χιλιόμετρα), όταν σαν καλομαθημένα τα βρίσκαμε λίγο σκούρα, η σπηλαιώδης αλλά προτρεπτική φωνή του καμινιέρη Γιωργάκη μας συνέφερε. Κατασκηνώσαμε 3 μέρες, νομίζω πως κοιμόμουν -λίγο, ίσως- μέσα στη θάλασσα, δεν βγήκα σχεδόν καθόλου.




Hadjidakis-Fleury Dadonaki: I love you - Σ' αγαπώ

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σέν...